پهنه بندي شدت بيابان زايي با استفاده از مدل تاكسنومي اصلاح شده (مطالعه موردي، منطقه ابوزيد آباد كاشان)

Zoning Desertification Potential Risk in Abozydabad Region by Using Modified Numerical Taxonomy Model

چكيده طبقه بندي و تهيه نقشه شدت بيابان زايي، به عنوان ابزاري كارآمد، نقش مهمي در ارزيابي توان محيطي و جلوگيري از بياباني شدن يا ترميم و احيا مناطق تخريب يافته بازي مي كنند. بنابراين در اين پژوهش با استفاده مدل تاكسنومي اصلاح شده (MNT) اقدام به ارزيابي و پهنه بندي آسيب پذيري زيست محيطي نسبت به خطر بيابان زايي در منطقه ابوزيد آباد شد. نتايج حاصله ازكاربرد اين مدل حكايت ازتوانايي بالاي آن در ارزيابي و تهيه نقشه شدت بيابان زايي داشت. متوسط وزني ارزش كمي شدت بيابان زايي براي كل منطقه، 54/0 برآورد شد، كه در كلاس بيابان زايي شديد جاي مي گيرد. مطالعات انجام شده نشان داد كه 5/29% درصد از كل منطقه مطالعاتي تحت آسيب پذيري خيلي شديد و 5/2% درصد شديدا آسيب پذير مي باشد و آسيب پذيري با شدت متوسط (68%) بيش ترين سهم را در منطقه مطالعاتي به خود اختصاص داده است. نتايج اين پژوهش امكان برنامه ريزي را براي به حداقل رساندن بيابان زايي در اثر انجام طرح هاي توسعه فراهم مي سازد و مي تواند شرايطي را ايجاد كند كه با توجه به اولويت ها و پهنه بندي آسيب پذيري منطقه مطالعاتي، تعادل بين طرح هاي توسعه و محيط امكان پذيرگردد.