بررسي آگاهي خانم هاي باردار شهر تهران از اثربخشي وايمني درمانهاي گياهي و عملكرد آنان در طي دوران بارداري

knowledge of pregnant woman about the efficacy and safety of herbal madicine and their practice during pregnancy

چكيده مقدمه: استفاده گسترده از روشهاي طب مكمل خصوصاً درمانهاي گياهي و ناكافي بودن شواهد اثربخشي و ايمني گياهان دارويي در دوران بارداري موضوعي است كه نياز به توجه ويژه دارد. اين مطالعه به منظور بررسي آگاهي خانم هاي باردارشهرتهران از اثرات و ايمني گياهان دارويي در دوران بارداري و عملكرد آنها در دوران بارداري انجام شد. مواد و روش ها:در اين مطالعه مقطعي كه در سال 1390 در تهران انجام شد، 600 نفر خانم باردار در سن حاملگي بيش از 32 هفته تا 1 هفته پس از زايمان، با نمونه گيري چند مرحله اي از بيمارستانهاي دولتي گردآوري شدند و مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه اي محقق ساز بود كه مشخصات دموگرافيك، اطلاعات مربوط به بارداري، فراواني استفاده از گياهان دارويي در دوران بارداري، آگاهي آنها از اثرات و ايمني گياهان و منبع اطلاعات اين افراد را مورد سوال قرار مي داد. داده ها با استفاده از آزمونها ي تي و كاي مربع مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: چهارصد و دو نفر(67%) از نمونه مورد بررسي در طول بارداري فعلي يا قبلي خود حداقل از يك نوع گياه دارويي استفاده كرده بود. بطور متوسط(94/1±) 71/2 به ازاي هر فرد درمان گياهي مصرف شده بود. پر مصرف ترين گياهان نعناع(8/32%) و كندر(3/26%) بودند. آگاهي خانمها در مورد انديكاسيون مصرف اين گياهان عمدتاً از منابعي غير از پزشك معالج تامين شده بود.در بسياري از موارد انديكاسيونهاي غير اثبات شده براي مصرف گياهان بيان شد. همچنين علت عمده مصرف درمانهاي گياهي اثربخشي و ايمني بيشتر در مقايسه با داروهاي سنتتيك ذكر شد. نتيجه گيري: آگاهي در مورد مصرف گياهان دارويي و اثربخشي و ايمني آنها در خانم هاي باردار در حد كافي نيست. با در نظر گرفتن بالا بودن فراواني مصرف درمانهاي گياهي در دوران بارداري، اين افراد نيازمنددريافت اطلاعاتي در مورد اين داروها هستند. همچنين، مراقبين بهداشتي و درماني ملزم به بررسي مصرف گياهان دارويي توسط خانمهاي باردار مي باشند. كليدواژه ها: گياهان دارويي،آگاهي، عملكرد، بارداري، درمان دارويي.

Abstract Introduction: World wild use of complementary medicine especially herbal remedies and inadequacy of evidences for safety and efficacy of medicinal herbs during pregnancy is an important subject and needs especial attention. This study was performed to assess the knowledge of pregnant women in Tehran about the efficacy and safety of herbal medicine and their practice during pregnancy. Methods: In this cross-sectional study which was conducted in Tehran in 1390, 600 pregnant women were in gestational age more than 32 weeks or 1 week after childbirth were collected from governmental hospitals by multistage sampling method and were studied. Data gathering tool was a researcher made questionnaire including questions about demographic characteristics, some information about pregnancy, the use of herbs in pregnancy, awareness of the effects and safety of herbs and their source of information. Data analyzed by student T tests and chi-square test. Results: Four hundred and two patients (67%) of the sample had used at least one type of herbal medicine during their current or previous pregnancies with a mean of 2.71 ± 1.94 herbs per individual. Two commonly used herbs were peppermint (32.8%) and olibanum (26.3%). The women’s information about the indications for using herbal medicine was mainly funded from sources other than physicians. In many cases, non-established indications for the use of herbs were mentioned. Also, more efficacy and safety of herbal remedies were mentioned as the main cause for using them. Conclusion: The knowledge about medicinal plants and their safety and efficacy in pregnant women is not enough. Considering the high frequency of herbal medicine use during pregnancy, pregnant women need appropriate sources of information about these medicines. Further, health care providers should ask pregnant women about taking herbal medicines. Keywords: Herbal medicine, Knowledge, Practice, Pregnancy, Cross sectional study.