بررسي ديدگاه كوآين درباره «وجود محمولي»

A Study of Quine׳s View Concerning Predicative Existence

اگر بگوييم «پگاسوس وجود دارد»، گرفتار همان گويي شده ايم و اگر بگوييم «پگاسوس وجود ندارد»، گزاره اي خودشكن ساخته ايم؛ زيرا لفظ «پگاسوس» اشاره به شييي در خارج دارد. كوآين در تلاش براي حل اين عويصه، به تبع ديگر فيلسوفان تحليلي، با اعتقاد به اينكه گزاره هاي وجودي از نوع گزاره هاي اين هماني هستند، به لحاظ فلسفي منكر ويژگي بودن وجود، و به لحاظ منطقي منكر محمول واقع شدن وجود شده، و «ايفاگري نقش سور» را حداكثر مقام كاركرد وجود دانسته است. گرچه انكار وجود محمولي از هيوم و كانت آغاز شده است، اين داستان در كار كوآين و ديگر فيلسوفان تحليلي به اوج رسيده است. با معيار قرار دادن ديدگاه صدرالمتالهين مبني بر تفكيك ميان «ثبوت الشي » در هليات بسيطه و «ثبوت شي لشي » در هليات مركبه روشن مي شود كه تلاش كوآين، نافرجام است. به علاوه بحث وجود محمولي، بحثي فلسفي ـ منطقي است و نه، آن گونه كه كوآين و تابعانش تصور مي كنند، يك بحث منطقي ـ زباني. استدلال وي مخدوش است؛ زيرا او گمان ميكند هليات، اعم از بسيطه و مركبه دلالت بر ثبوت شي لشي مي كند. همچنين اين هماني در نظريه وي داراي ابهام است؛ زيرا پيش فرض اين هماني وجود است.

If we say: "Pegasus exists" we would suffer from tautology, and if we say " Pegasus does not exist", we have made a self-contradictory proposition, since the word "Pegasus" refers to something in the external world. Attempting to eliminate this difficulty, following other analytical philosophers, and believing that existential propositions are the same type as those of identity, Quine has philosophically denied the peculiarity of existence, and has logically denied the capability of existence to be predicate. Thus he has regarded the maximum function of existence as playing the role of quantifier. Although denying predicative existence has originated from Hume and Kant, it has reached its zenith with Quine and other analytical philosophers. Presenting Mulla Sadra?s view as a yardstick on distinguishing "subsistence of a thing" in simple whethernesses, from "subsistence of a thing for another thing" in composite whethernesses, we clearly come to the conclusion that Quine?s attempt is abortive. Furthermore, discussion of predicative existence is a philosophical and logical one rather than a logico -linguistic one, as held by Quine and his followers. His argument is questionable since he imagines whethernesses, including simple and composite ones, signify subsistence of a thing for another thing. In addition, identity is ambiguous in his theory, since identity presupposes existence itself.