اثرات سولفات مس و پرمنگنات پتاسيم بر بار باكتريايي آب، پوست و آبشش بچه تاسماهي ايراني Acipenser persicus

Effects of Copper Sulphate (CuSO45H2O) & Potassium Permanganate (KMnO4) on Bacterial Load of Water, Skin & Gill of Iranian Sturgeon Fingerlings (Acipenser persicus)

كنترل بيماري‌هاي ماهيان به دليل پرورش آنها در سامانه‌هايي كه توليد آنها بستگي به شرايط محيطي دارد بسيار مشكل است. بيماري زماني مي تواند رخ دهد كه عوامل بيماري‌زا از موانع اوليه نفوذ كند. سه راه عمده سرايت عفونت از ميان پوست، آبشش و مجاري گوارشي است. در اين مطالعه اثرات سولفات مس و پرمنگنات پتاسيم بر روي فلور باكتريايي پوست، آبشش و آب محيطي 360 بچه تاسماهي ايراني با ميانگين وزني 45/0 ±74/1گرم در انستيتو تحقيقات بين المللي ماهيان خاوياري رشت مورد بررسي قرار گرفت. در طي آزمايش ميزان دماي آب 38/.±7/23 درجه سانتيگراد ، ميزان اكسيژن محلول 2/0±08/7 ميلي گرم بر ليتر و pH آب 06/0±25/8 بود. بار باكتريايي آبشش (CFU/g)، پوست (CFU/cm2) و آب (CFU/ml) محيطي در تيمار 07/0 ميلي‌گرم در ليتر سولفات مس و 1 ميلي‌گرم در ليتر پرمنگنات پتاسيم از بقيه تيمارها پايين‌تر بود (05/0(P < . نتايج نشان مي‌دهد كه دوزهاي انتخاب شده سولفات مس و پرمنگنات پتاسيم تاثيرات ضدعفوني كنندگي بر روي بار باكتريايي آبشش، پوست و آب محيطي دارند. همچنين به‌نظر مي‌رسد كه سولفات مس تاثيرات ضدعفوني كنندگي بيشتري نسبت به پرمنگنات پتاسيم دارد.

It is difficult to control the fish diseases, because they are being bred in systems which depend on environmental conditions. A disease can occur when the disease making factors pass the primary barriers. There are 3 main ways for the transmission of putrefaction through skin, Gill and digestive vessels. In the present study, we studied the effects of Copper sulphate and Potassium permanganate on the bacterial fluor of the skin, gill and surrounding water of 360 Iranian sturgeon fingerlings (Acipenser persicus) with the average weight of 1.57±0.32 in Rasht international sturgeon research institute. During the experiment the temperature of water was 23.7±0.38°C, soluble oxygen 7.08±0.2 mg/lit and the pH of water was 8.25±0.06. The bacterial load (CFU/g) of gill (CFU/g), skin (CFU/cm2) and surrounding water(CFU/ml) was lower in 0.07 mg/l copper sulfate treatment and 1 mg/l potassium permanganate treatment (P < 0.05) than in other treatments. In conclusion, our results showed that the certain doses of the copper sulfate and potassium permanganate have disinfecting effects on the bacterial load of gill, skin and surrounding water, although this is along with some histopathological alternations. Also, it seems that the copper sulfate has higher disinfecting power than potassium permanganate.