عنوان مقاله :
تاثير تمرينات قدرتي بر برخي شاخص هاي آنتروپومتريك و پروفايل ليپيدي پلاسما در مردان مبتلا به ديابت نوع 2 مراجعه كننده به بيمارستان گلستان اهواز
عنوان فرعي :
The Effect of Resistance Training on Anthropometric Characteristics and Lipid Profile in Men with Type 2 Diabetes Referred to Golestan Hospital
پديد آورندگان :
شاكريان، سعيد نويسنده استاديار گروه فيزيولوژي ورزشي،گروه فيزيولوژي ورزشي، دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه شهيد چمران اهواز، اهواز، ايران. Shakerian, Saied , ذاكركيش، مهرنوش نويسنده پژوهشكده سلامت، مركز تحقيقات ديابت، دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور، اهواز Zakerkish, M , شهبازيان، حاجيه نويسنده استاد گروه غدد و متابوليسم،پژوهشكده سلامت، مركز تحقيقات ديابت، دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز، اهواز، ايران. Shahbazian, Hajieh , منظم نژاد، اكرم نويسنده كارشناس ارشد فيزيولوژي ورزشي،گروه فيزيولوژي ورزشي، دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه شهيد چمران اهواز، اهواز، ايران Monazam Nejad, Akram
اطلاعات موجودي :
دو ماهنامه سال 1393 شماره 93
كليدواژه :
Type 2 diabetes , پروفايل ليپيدي , تمرينات قدرتي , ديابت نوع 2 , شاخص هاي آنتروپومتريك , Anthropometric indices , Lipid profile , Resistance Training
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: فعاليت بدني يكي از اركان درمان ديابت مي باشد به همين منظور مطالعه حاضر با هدف بررسي اثر تمرينات قدرتي بر برخي شاخصهاي آنتروپومتريك و پروفايل ليپيدي پلاسما در مردان ديابتي نوع 2 صورت گرفت.
روش بررسي: در اين تحقيق نيمه تجربي از بيماران مراجعه كننده به كلينيك ديابت بيمارستان گلستان اهواز 20 مرد ديابتي نوع 2 با ميانگين سني 4/3±0/46 سال و قند خون ناشتاي 5/31±75/148 ميلي گرم بر دسي ليتر كه شرايط ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب و به صورت تصادفي به 2 گروه 10 نفره (تمرينات قدرتي و كنترل) تقسيم شدند. تمرينات ورزشي سه بار در هفته و به مدت هشت هفته انجام شد. در پيش آزمون و پس آزمون شاخص هاي بيوشيمي و آنتروپومتريك اندازه گيري شد. براي تحليل تغييرات شاخصهاي اندازه گيري شده از آزمون هاي T-Test و سطح معناداري 05/0?P استفاده شد.
يافته ها: پس از دوره تمرين كاهش معناداري در ميانگين نسبت دور كمر به دور لگن (021/0=P) و افزايش معناداري در سطح ليپوپروتيين پرچگال پلاسما (039/0=P) در گروه تمرينات قدرتي مشاهده شد، همچنين تفاوت معناداري در اختلاف مقادير ايجاد شده در شاخصهاي درصد چربي بدن (048/0=P) و نسبت دور كمر به دور لگن (039/0=P) بين دو گروه مشاهده گرديد.
نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي اين مطالعه، به نظر مي رسد كه تمرينات قدرتي مي-تواند روش موثري در بهبود پروفايل ليپيدي و شاخصهاي آنتروپومتريك در بيماران ديابتي نوع 2 باشد.
عنوان نشريه :
مجله علمي پزشكي جندي شاپور
عنوان نشريه :
مجله علمي پزشكي جندي شاپور
اطلاعات موجودي :
دوماهنامه با شماره پیاپی 93 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
