شرايط عصر غيبت و الزامات اخلاقي آن

Terms of occultation (Absence period of Imam Mahdi) and its moral obligations

مومن منتظر _ به اقتضاي برخورداري از ايمان و تقواي الهي _ متخلّق به اخلاق اسلامي و مودب با آداب ديني است. با اين حال، در روايات مربوط به عصر انتظار، گاه بر صفات اخلاقي خاصي تاكيد شده و به نظر مي‌رسد اين تاكيد به دليل شرايط ويژه اين دوران بوده است. در اين عصر مشكلات و مسايلي خاص وجود دارد كه منتظران براي رويارويي درست با آن، بايد در خود صفات اخلاقي به‌خصوصي را توسعه داده و تقويت نمايند. با اين نگاه، منشور اخلاقي عصر غيبت تدوين مي‌شود كه مي‌توان از آن به عنوان اخلاق كاربردي عصر غيبت نيز ياد كرد. برخي از اين صفات اخلاقي عبارت‌اند: از بردباري، رجا، تسليم، عفت و مواسات. در نوشتار پيش رو، تلاش شده است چرايي تاكيد پيشوايان معصوم بر اين صفات اخلاقي توضيح داده شود و ضرورت تقويت اين صفات با توجه به شرايط عصر غيبت تحليل گردد.

Truly waiting faithful Muslims are committed to Islamic ethics and polite and well-behaved as the religion also requires them to be. Moreover, in the traditions relating to the Waiting period, sometimes a specific moral trait seems to be emphasized and stressed because of the special circumstances of this (Waiting) period. In this particular era that we live, there are problems that a truly waiting Muslim should strengthen itself and develop certain moral attributes in order to deal with them properly. With this perspective, an occultation Code can be proposed that can also be referred to as the occultation of Applied Ethics. Some of these are moral traits are patience, hope, submission, chastity and helping generously. In the present article, an attempt is made to explain why the emphasis of innocent leaders (Twelve Imams) on these moral traits is significant. Moreover, the need to strengthen these traits in this day and age is explained according to the analysis of occultation.