رابطه بين توانمندسازي و يادگيري سازماني در ميان كاركنان دانشگاه علوم پزشكي شيراز

The Relationship between Employee Empowerment and Organizational Learning among Employees, Shiraz University of Medical Sciences

مقدمه: امروزه محيط سازمان ها محيطي كاملا رقابتي است و سازمان ها به منظور بقا و موفقيت و تطابق با اين تغييرات با تكيه بر توانمندسازي كاركنان خود بايستي ياد بگيرند. هدف از اين پ ژوهش تعيين رابطه بين توانمندسازي و يادگيري سازماني در بين كاركنان دانشگاه علوم پزشكي شيراز بوده است. روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع تحليلي بود. نمونه ي آماري پژوهش 100 نفر از كاركنان سازمان مركزي دانشگاه در سال 92 خورشيدي بودند كه به روش نمون هگيري طبقه اي متناسب با حجم و نمونه گيري تصادفي ساده از معاون ت هاي مختلف انتخاب شدند . به منظور جم ع آوري استفاده شد. پايايي اين دو پرس شنامه با استفاده از ضريب Neefe و يادگيري سازماني Spreitzer اطلاعات از پرس شنامه تغيير يافته توانمندسازي به ترتيب 90 درصد و 86 درصد به دست آمده بود. اطلاعات دموگرافيك و شغلي نيز به اين پرس ش نامه اضافه گرديد . به Cronbach’s alpha ضريب ،T- Test) نسخه 15 و روش هاي آماري توصيفي ( ميانگين، انحراف معيار،فراواني ) و استنباطي SPSS منظور تحليل داد هها از نر مافزار و رگرسيون خطي چندگانه) استفاده شد. Anova , همبستگي نتايج حاصل از رگرسيون خطي (p < 0/001 ، r=0/ يافته ها: بين يادگيري سازماني و توانمندسازي رابطه ي مثبت و معني دار وجود دارد ( 696 ،B = 0/322P < 0/ چندگانه نشان داد دو بعد احساس مشاركت با ديگران و احساس شايستگي در شغل پيش بيني كننده يادگيري سازماني است ( 05 سطح يادگيري سازماني و توانمندي كاركنان در حد متوسط م يباشد. , (B =0/465 نتيجه گيري: از آنجا كه احساس مشاركت با ديگران و شايستگي بيشترين تاثير را بر يادگيري سازماني داشت مديران م ي توانند با مشاركت دادن كاركنان در تصميم گيري ها و فراهم آوردن زمين ههاي خلاقيت و آموختن و تجربه كردن كاركنان به منظور توسع هي شايستگي، دانشگاه را به سمت سازمان يادگيرنده سوق دهند. واژه هاي كليدي: يادگيري سازماني؛ توانمندسازي؛ كاركنان؛ دانشگاه ها؛ ايران

Abstract Introduction: Todayʹs organization’s environment is highly competitive environments organizations to survive and thrive and adapt to these changes must learn to rely on empowering and focus on organizational learning. The aim of this study was to evaluate the relationship between employee empowerment and organizational learning among employees, Shiraz University of Medical Sciences. Methods: The study was analytical. 100 employees of the Central University were selected by simple randomized sampling method. In order to data collection was used the Spreitzerʹs empowerment questioner and Neefeʹs organizational learning questioner. Informational career and demographic were added to the questionnaire. Formal validity of questionnaire was confirmed by the number of professors and its reliability by using Cronbachʹs alpha coefficient was calculated to be equal %90 and %86 for this two questioner. In order to analyze the data were used software SPSS 15, descriptive statistics methods (Mean, standard deviation, Frequency) and inferential statistics (Anova, T-Test, Pearson correlation and multiple linear regressions). Results: The results of this study showed that there was a significant positive relationship between organizational learning and empowerment (p < 0/001, r = 0/696). The results of multiple regression analysis revealed two dimensions of participation with others and sense of competency in occupational predictors of organizational learning. (P < 0/05, B=0/322 = 0/465) level of organizational learning and employee empowerment is Moderate. Conclusion: since the feeling of participation with others and competency to have the greatest impact on organizational learning. Therefore Managers can engage employees in decision making and provide the staff to learn and experience creativity and the development of competence, will propel the university into a learning organization. Keywords: Organizational Learning; Empowerment; Personnel; Universities; Iran.