تحليل تجربي پويايي مخارج عمومي در اقتصاد ايران در چارچوب مدل راي‌دهنده ميانه و با وجود توهم مالي

Empirical Analysis of Dynamic of Government Expenditures in Iranian Economy using a Framework on Standard Median Voter model and in the presence of Fiscal Illusion

در اين مقاله با استفاده از مدل استاندارد راي‌دهنده ميانه تغييرات مخارج بخش عمومي در اقتصاد ايران طي سال‌هاي (1390-1360) مورد بررسي و تحليل تجربي قرار گرفته است. فرض مي‌شود كه راي دهنده ميانه توهم مالي دارد.، در اين راستا براي تخمين مدل تحقيق و آزمون قضيه راي‌دهنده ميانه از روش‌هاي هم‌انباشتگي چند متغيره و مدل خودرگرسيون برداري با وقفه‌هاي گسترده (ARDL) براي آزمون قضيه راي‌دهنده ميانه استفاده شده است. نتايج حاصل از تخمين مدل‌هاي تصريح‌شده نشان مي‌دهند مخارج عمومي، درآمد بدون نفت، درآمد نفتي و سهم ماليات هم‌انباشته هستند و رابطه تعادلي بلندمدت بين آنها وجود دارد، همچنين افزايش سهم ماليات در درآمدهاي دولت بر رشد مخارج عمومي در اقتصاد ايران اثر مثبت ندارد، زيرا بخش اعظمي از رشد مخارج عمومي از طريق درآمدهاي نفتي توضيح داده مي‌شود كه اين امر نشان‌دهنده توهم مالي موديان مالياتي راي‌دهنده است. با توجه به يافته‌هاي تحقيق به‌منظور افزايش كارايي بخش عمومي لازم است وابستگي بودجه دولت به درآمدهاي نفتي كاهش و سهم ماليات‌ها در درآمدهاي دولت افزايش يابند.

This paper analyzes public spending changes in the Iranian economy during the period 1360-1390 using the standard median voter model in which the median voter has fiscal illusion. In this regard, Autoregressive Distributed Lags (ARDL) model and multivariate cointegration methods have been used in order to test the median voter theorem. The results from estimated models indicate that public expenditure, oil revenues and share of taxes in government revenues cointegrated together and there is a long run equilibrium relationship among them. Also increasing share of taxes in government revenues doesnʹt have any effect on public expenditures; because public expenditures considerably depend on oil revenues. Thus, tax payers have illusion fiscal. These findings show that in order to increase the efficiency of public sector in Iran, the dependence of budget to oil revenues should decrease and the share of tax revenues in government revenues should increase.