تزريق SKF38393، آگونيست گيرنده D1، بداخل هسته پاراونتريكولار هيپوتالاموس سبب كاهش دريافت غذا در موش‌هاي 24 ساعت محروم از غذا مي‌گردد

Intrahypothalamic paraventricular nucleus-microinjected SKF 38393, D1 receptor agonist, reduces food intake in 24 hours food-deprived rats

مقدمه: دوپامين در سيستم اعصاب مركزي نقش مهمي بر تعادل دريافت غذا دارد. از طرفي، گيرنده‌هاي دوپامين در هيپوتالاموس توزيع شده و بيان گيرنده D1 دوپامين در هسته پاراونتريكولار (PVN) هيپوتالاموس قابل توجه است. بنابراين، هدف از مطالعه حاضر آن بود كه آيا تزريق آگونيست گيرنده D1 دوپامين، SKF3833، به داخل PVN ممكن است در كنترل دريافت غذا دخالت داشته باشد. روش‌ ها: كانول‌ها بداخل PVN در موش هاي صحرايي نر نژاد ويستار (وزن 250-220 گرم) كاشته مي‌شدند. مختصات استريوتاكس شامل لترال (L): 0.4+ ميلي متر از خط وسط، دورسوونترال (DV): 7 ميلي‌متر از سطح جمجمه و آنتروپوستريور (AP): 1.8- ميلي‌متر از برگما بود. SKF38393 (آگونيست گيرنده ِD1)، SCH23390 (آنتاگونيست گيرنده D1) و سالين 5-7 روز پس از جراحي به داخل PVN تزريق گرديدند. وزن غذا هر يك ساعت و در طي يك دوره 3 ساعته اندازه‌گيري مي‌گرديد. اندازه‌گيري فعاليت خود به ‌خود موش در اطاقك‌هاي استانداد مربوط به فعاليت اندازه‌گيري مي‌شد. آزمايشات از شنبه تا چهارشنبه بين ساعت 12-9 بر روي حيواناتي كه 24 ساعت محروم از غذا بودند انجام مي‌گرفت. همه داروهاي تجويزي در سالين 0.9% حل مي‌شدند. يافته ها: تزريق SKF38393 (0.06 و 0.01 ميكروگرم) بداخل PVN، تغذيه را به صورت وابسته به دوز كاهش داد. نتايج ما نشان داد تزريق SCH23390، آنتاگونيست گيرنده D1، بداخل PVN كاهش دريافت غذا ناشي از تزريق SKF38393 (0.01 ميكرو گرم) بداخل PVN را تغيير نمي‌دهد. تجزيه و تحليل نتايج فعاليت حركتي نشان داد كه تزريق SKF38393(0.01 ميكروگرم) بداخل PVN تاثيري بر فعاليت حركتي نداشت. نتيجه گيري: نتايج ما نشان داد كه تزريق SKF38393 به داخل PVN، دريافت غذا را كاهش مي‌دهد. اين اثر مهاري احتمالاً از طريق گيرنده‌هاي D1 وساطت نمي‌شود.

Introduction: Dopamine plays an important role in the central nervous system for modulating food intake. Dopamine receptors are distributed within the hypothalamus, and expression of D1 receptors is significant in hypothalamic paraventricular nucleus (PVN). Therefore, the aim of this study was to find if PVN-microinjected SKF38393, D1 receptor agonist, may modulate food intake. Methods: Guide cannula directed to the PVN were implanted in male Wistar rats (220-250 g). Stereotaxic coordinates were: lateral: +0.4 mm from midline; dorsoventral: 7 mm from skull surface; anteroposterior: -1.8 mm from the bregma. Intra-PVN microinjections of SKF38393, SCH23390 (D1 receptor antagonist) and saline were performed after a 5-7 day recovery period. Hourly over a 3 hours period, the weight of food pellets was measured. Assessment of spontaneous activity in rat was performed in standard activity chambers interfaced with a Digiscan animal. Feeding trials were done normally from Saturday to Wednesday between 9:00 am and 12:00 on rats which were deprived of food for 24 hours. All drugs were administered in 0.9% saline. Results: Intraparaventricular injections of SKF38393 (0.06, 0.01 µg) decreased food intake in a dose-dependent manner. The PVN injection of SCH23390, D1 receptor antagonist, did not affect food intake decreased by PVN-microinjected SKF38393 (0.01 µg). Analysis of the physical activity revealed that PVN microinjection of SKF38393 (0.01 ?g) did not affect locomotor activity. Conclusion: Our results showed that PVN-microinjected SKF38393 decreases food intake. This suppressive effect is probably not mediated through D1 receptors.