بازنمايي «ارتباط فرشته و انسان» در سريال هاي ماورايي (مطالعه موردي: تحليل روايت سريـال ملكوت)

Demonstration of the Relationship between Angle and Man in Metaphysical Serial Stories (Ad hoc Study: An Analysis of the Serial: Malakut)

تجسم نمايشي پديده هاي ماورايي به همان اندازه كه اهميت فرهنگي – تربيتي دارد، همواره داراي چالش هاي نظري و بياني (فني) خاص است. در اين پژوهش به اميد تقويتِ بخشي از مباني اسلامي ژانر نوپديد «سينماي ماورا» در ايران كه علي رغم طلوع درخشنده اي كه در دهه هشتاد داشت متاسفانه اكنون در ركود به سر مي برد، به بررسي موردي بازنمايي «ارتباط فرشته با انسان» در سريال «ملكوت» پرداخته ايم. بدين منظور نخست مباني نظري «ارتباط فرشته با انسان» را بنابر فرهنگ اسلامي ارايه، سپس ارتباط فرشته با انسان را در سريال مذكور به گونه روايي تحليل كرده ايم. نقد بازنمايي ارتباط انسان با فرشته در سريال يادشده و ارايه الگويي اسلامي از الزامات روايي اين مقوله به منزله بن مايه اساسي نمايش اين مقوله ماورايي در درام هاي تصويري، از دستاوردهاي اين پژوهش است.

A physical demonstration of metaphysical phenomena as much as its cultural-educational importance has always a special theoretical and technical challenges. Hoping to establish part of the Islamic principles and new genre of metaphysical cinema in Iran, Which made a bright start in the 80th decade and stagnating now this research makes an ad hoc study of the way of demonstrating the relationship between angle and man in a metaphysical serial story. To this end, first, the theoretical principles of the relationship between angle and man are display in the light of Islamic culture, and then the relationship between angle and man shown in the mentioned serial is analyzed. Criticizing the way the relationship between angle and man is demonstrated in the mentioned serial story and presenting the Islamic pattern of the necessities of the narrative style as the fundamental basis for exhibiting this metaphysical topic in the movie version of dramas are among the main concerns of this research.