تاثير مديريت آب شور بر خاك و عملكرد گوجه فرنگي در آبياري قطره اي زيرسطحي

در اين پژوهش اثر روش آبياري قطره اي زير سطحي تحت شيوه‌هاي مديريتي آبياري متناوب يك در ميان (M1) و متناوب نيم در ميان (M2) با شوريهاي مختلف بر خاك و عملكرد گوجه فرنگي بررسي شده است. تحقيق حاضر در زميني به مساحت تقريبي m2320 و در 30 كرت انجام شد و قطره چكانها در عمق 15 سانتي متري از سطح خاك قرار داده شد. ‌‌به ‌منظور در نظر گرفتن اثر متقابل سطوح شوري و شيوه مديريتي ( M1و M2)، از طرح آماري كرت‌هاي خرد شده با سه تكرار استفاده شده كه در آن شيوه مديريتي ‌‌به‌عنوان فاكتور اصلي و سطوح مختلف شوري فاكتور فرعي بود. سطوح مختلف شوري dS/m 8 ، 6 ، 4 ،2 ،68/0 (S0, S1, S2, S3, S4) بود. نتايج نشان داد كه با افزايش شوري آب آبياري عملكرد گياه گوجه فرنگي كاهش يافته و بيش‌‌ترين و كم‌‌ترين عملكرد بترتيب مربوط به تيمار M2S0 (ton/ha 437/52) و M1S4 (ton/ha 363/23) مي‌باشد. همچنين شيوه مديريتي يك در ميان نسبت به مديريت نيم در ميان 77/17 درصد عملكرد كمتري داشته است. ميزان آب كاربردي با افزايش سطح شوري كاهش يافته و در نتيجه بازدهي مصرف آب افزايش يافته است. بيش‌‌ترين بازده كاربردآب مربوط به تيمارهاي M1S4 و M2S4 (‌‌به‌ترتيب kg/m3 78/7 و 77/7) مي‌باشد. مقادير ECe در اعماق مختلف تا عمق 90 سانتي متري نشان داد كه حداكثر ECe در اعماق مختلف در تيمار M2S4 (dS/m 36/3) رخ داده است.

In this research, effects of subsurface drip irrigation method on soil and tomato yield was investigated under different salinities and two irrigation management strategies: M1= alternating irrigation with fresh water and saline water, and M2= saline water in the first half of each irrigation event and fresh water in the second half. The experiment was conducted in 320 m2 area including 30 plots. Drippers were placed at 15 cm depth and, in order to consider the interaction of salinity levels and management strategies, split plot design with three replications was used in which management strategies (m1 and m2) were in the main plots and subplots contained different levels of salinity including 0.68, 2, 4, 6, and 8 dS/m (S0, S1, S2, S3, and S4, respectively). Results showed that yield of tomato decreased with increasing irrigation water salinity levels and the highest and lowest yields were in the M2S0 (52.44 ton/ha) and M1S4 (23.363 ton/ha) treatments, respectively. Also, average yield in M 1 strategy was 17.77 % less than M2 strategy. Applied irrigation water decreased with increasing salinity levels and, therefore, water use efficiency (WUE) increased. The highest WUE was in the M1S4 (7.78 kg/m3) and M2S4 (7.77 kg/m3). The ECe measurement in various depths down to 90 cm revealed that the highest ECe (3.36 dS/m) occurred in different depths in M2S4 treatment.