گونه شناسي تقرير در فقه مذاهب

Typology of Taqrīr (Tacit Approval) in Jurisprudence of Schools

تقریر معصوم(ع) به مثابه‌ی یكی از اقسام سه‌گانه‌ی سنت، آن است كه رفتاری در حضور ایشان انجام شود، و با وجود امكان ردع از سوی ایشان، موضعی اتخاذ شود كه حاكی از رضایت است. مسائل مختلفی در باب تقریر معصوم(ع) مورد عنایت است؛ یكی از آن‌ها، گونه‌شناسی تقریر است كه بدان پرداخته نشده است. نوشته‌ حاضر به منظور تبیین مراتب تقریر، بررسی درجات دلالی و مصداق‌یابی انواع آن در محدوده‌ فقه مذاهب خمسه، تدوین یافته است كه در ذیل هشت عنوان، گونه‌های شناسایی شده‌ی سنت تقریری گردآوری شده و به نقد و بررسی مصادیق آن پرداخته می‌شود. گونه‌‌های تقریر عبارتند از: 1- تصدیق قول یا فعل، 2- مدح و ثنای فاعل، 3- مشاركت معصوم(ع) در عمل، 4- امر كردن به لوازم قول یا فعل، 5- رضایت به نتایج حاصل از فعل، 6- سكوت همراه با تبسم/ خنده 7- بازگوكردن كلام، بدون تصدیق یا تكذیب آن، 8- صرف سكوت.

The Infallible’s (A.S.) taqrīr, as one of the three tradition types, is that an action is carried out in their presence, and although they can hinder it, they would adopt a position that would denote their consent. There are different issues of interest concerning the Infallible’s (A.S.) taqrīr. One of them is the typology of taqrīr, which has not been dealt with yet. The present paper has been written for elucidation of degrees of taqrīr, examination of the evidential degrees and finding types of its true evidence within the five schools’ jurisprudence. Then, the identified types of the sunna of taqrīr are compiled and critically reviewed under eight topics. Types of taqrīr are as follows: 1. Confirmation of words or actions; 2. Praising the actor; 3. Participation of the Infallible (A.S.) in the action; 4. Commanding the requirements of the words or actions; 5. Consent to the outcomes of the actions; 6. Silence along with smile/laughter; 7. Retelling the words, without confirming or denying, 8. Merely keeping silent.