وحدت يا تعدد انگاره از حركت جوهري

Unity or Multiplicity of the Conception of Substantial Movement

حركت جوهری از مهمترین اضلاع هندسه معرفتی حكمت متعالیه است. در این نوشتار جنبه تصوری بحث و چگونگی ابتنای حركت جوهری بر مبنای اصالت وجود مورد بحث قرار گرفته است. با توجه به تعدد برداشت از اصالت وجود و اعتباریت ماهیت، تصور و انگاره ما از حركت جوهری نیز متعدد می گردد.یك تقریر از حركت جوهری با قبول ماهیت بالتبع و بالعرضِ محقق در عالم خارج به واسطه وجود و تقریر دوم مبتنی بر عدم تحقق ماهیت در عالم خارج شكل می گیرد كه با توجه به هر دو انگاره و نحوه ابتنای آنها بر اصالت وجود ، هر دو تقریر در نهایت مورد چالش قرار می گیرند.

Substantial movement is one of the most important sides of the gnostic geometry of the transcendental philosophy. In this writing, the notional aspect of the discourse and the way the substantial movement is based on the principality of existence is discussed. Given the multiplicity of impressions from the principality of existence and the mentally-positedness (i‘tibāriyyat) of quiddity (māhiyyat), our conception of the substantial movement becomes multiplied. One exposition (taqrīr) of the substantial movement is formed by accepting the quiddity (māhiyyat) following existence (bi al-taba‘) and quiddity based on supposition that is actualized in the objective world via existence and the second exposition based on non-actualization of quiddity in the objective world, which in respect to both conception and the way they are based on the principality of existence, both expositions are ultimately challenged.