پديد آورندگان :
شمس، مجيد نويسنده دانشيار دانشگاه آزاد اسلامي، واحد ملاير، گروه جغرافيا، ملاير، ايران , , صفاري راد، علي نويسنده دانشجوي دكتري جغرافيا و برنامه ريزي شهري، دانشگاه آزاد اسلامي واحد ملاير، ملاير، ايران , , قاسمي، احمد نويسنده دانشجوي دكتري جغرافيا و برنامه ريزي شهري، دانشگاه آزاد اسلامي واحد ملاير، ملاير، ايران ,
چكيده فارسي :
اقليم مناسب، منبع طبيعي و ثروت عظيم اقتصادي براي گردشگري است و عنصري است كه جاذبه هايي را براي گردشگران فراهم مي آورد و از اين طريق موجب رضايتمندي و افزايش گردشگران مي شود. پژوهش حاضر در محدوده ي شهر مشهد واقع در استان خراسان رضوي انجام گرفته است. روش تحقيق به كار رفته توصيفي - تحليلي و روش جمع آوري اطلاعات روش كتابخانه اي بوده است. در اين پژوهش با استفاده از شاخصهاي آسايش حرارتي بيكر (CPI)، دماي موثر (ET) و الگوي اوانز، اقليم گردشگري شهر مشهد مورد ارزيابي قرار گرفته است. جهت محاسبه هر يك از شاخصهاي ياد شده در مقياس زماني ماهانه، از پارامترهاي دما، رطوبت نسبي و باد ايستگاه سينوپتيك مشهد، طي سالهاي 1380 تا 1390 استفاده گرديده است. نتايج بررسي نشان مي دهد كه طبق الگوي اوانز شرايط اقليمي روزانه ماههاي تير و مرداد گرم و شرايط اقليمي شبانه ماههاي فروردين، ارديبهشت، مهر، آبان، آذر، دي، بهمن و اسفند در شهر مشهد سرد است. در فروردين، ارديبهشت، خرداد، شهريور و مهر در طول روز و خرداد، تير و مرداد در طول شب، در شهر مشهد آسايش دمايي حاكم است، طبق اين الگو خرداد ماه با شرايط اقليمي راحت ( آسايش) در طول روز و شب بهترين زمان براي گردشگري است. در شاخص دماي موثر ماههاي ارديبهشت، خرداد، مرداد و شهريور و در شاخص بيوكليماي انساني بيكر ماههاي فروردين، ارديبهشت، خرداد، مرداد و شهريور در شرايط آسايش محيطي قرار دارند، مناسب براي گردشگري در شهر مشهد هستند. در مجموع با مقايسه كلي شاخصهاي بررسي شده در اين پژوهش، مي توان گفت كه در طول سال در شهر مشهد، ماههاي فروردين، ارديبهشت، خرداد، مرداد و شهريور مناسب ترين شرايط را براي گردشگري و گذران اوقات فراغت دارند.
چكيده لاتين :
Suitable climate is a natural resource and great economic wealth for tourism and it is an element providing attractions for tourists leading to satisfaction as well as an increase in the number of tourists. This study was done within Mashhad which is located in Khorasan Razavi province. The method which was used in the study was survey method and library materials to gather data. This study examined Mashhad’s tourism climate by using Baker Thermal Comfort Index (CPI), Effective Temperature (ET), and Evans model. Each of the mentioned indicators in a month period scale was calculated using the temperature parameters, relative humidity, and Mashhad’s wind station during the years 1380 to 1390. The results showed that according to Evans model, Mashhad’s daily climate conditions in July and August are warm and its nightly climate conditions in April, May, October, November, December, January, February, and March are cold. Thermal comfort is dominated in the city of Mashhad during the day in April, May, June, September, and October and during the night in June, July, and August. Based on this model, June is the best time to travel with a comfortable climate conditions during both day and night. In effective temperature index, May, June, July and August and in Baker’s human index, April, May, June, August and September are in environmental comfort conditions that are appropriate for tourism Mashhad. In general, by comparing the general indicators examined in this study, it can be said that the months of April, May, June, August and September have the best conditions for tourism and leisure time over the cited years in Mashhad.
