پيش‌بيني ناگويي هيجاني بر اساس اضطراب و سرشت و منش

The prediction of alexithymia on the basis of anxiety, temperament and character

سابقه و هدف: اصطلاح ناگويي هيجاني (Alexithymia) اولين بار در سال 1972 توسط سيفنيوس (Sifneos)، براي توصيف خوشه‌اي از نشانگان شامل كاهش توانايي براي ناميدن و ارتباط برقرار كردن با عواطف و پريشاني عاطفي، نشانگان جسماني و افكار با جهت گيري بيروني مطرح شد. مطالعه‌ي حاضر با هدف پيش بيني ناگويي هيجاني بر اساس اضطراب و سرشت و منش، در دانش-آموزان دبيرستاني انجام شد. مواد و روش‌ها: اين پژوهش توصيفي، از نوع همبستگي بود. نمونه شامل 300 (152 دختر و 148 پسر) دانش آموز دبيرستاني شهرستان سمنان بود كه به روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند. در اين پژوهش، از سه پرسشنامه ي ناگويي هيجاني تورنتو، پرسشنامه ي سرشت و منش كلونينجر و پرسشنامه ي صفت- حالت اضطراب، استفاده شد. يافته‌ها: صفت و حالت اضطراب و سه زير مقياس خود راهبري، همكاري و پايداري سرشت و منش، نقش معناداري در پيش بيني ناگويي هيجاني دارند. نتيجه‌گيري: اين يافته ها بيانگر نقش و اهميت سطح اضطراب و ويژگي هاي شخصيتي سرشت و منش در شناسايي بهتر افراد مبتلا به ناگويي هيجاني و حتي پيشگيري از بروز اين مشكل مي باشد.

Background and Aim: The present study aimed to predict alexithymia on the basis of anxiety, temperament and character in high school students. Materials and Methods: The research design was correlational which is categorized as descriptive research methods. The sample included 300 (152 girls, and 148 boys) high school students of Semnan city, which selected by clustering random sampling. In this research, three questionnaires namely Toronto’s alexithymia, Kloninjer’s temperament and character, and trait and state anxiety questionnaires were administered. Results: Analyzing data indicated that trait and state anxiety, self-directiveness, cooperativeness, persistence of temperament, and character personality characteristics were significant predictors for prediction of alexithymia. Conclusion: On the basis of results it can be concluded that anxiety level and temperament and character of personality characteristics are important variables for identifying people who are affected by alexithymia. Therefore, they can be considered for prevention of problem.