روانپريشي ثانوي بر آسيب مغزي تروماتيك با تظاهر علامت برجسته هذيان بزرگ‌منشي: يك مطالعه موردي با پيگيري 4 ماهه

Psychosis secondary to traumatic brain injury with manifestation of prominent grandiosity delusion ‎: a case study with a 4-month follow-up

چكيده زمينه و هدف: آسيب مغزي تروماتيك (TBI) به عنوان يكي از عوامل نادر سبب‌شناختي براي اختلال روانپريشي شناخته شده است. در اين مطالعه موردي روند ارزيابي، تشخيص و درمان يك بيمار مبتلا به روانپريشي ثانوي بر TBIبا تظاهر علامت برجسته هذيان بزرگ‌منشي بررسي شده است. معرفي بيمار : بيمار مرد جوان 35 ساله‌اي بود كه به علت تصادف موتورسيكلتش با اتومبيل، با كاهش سطح هشياري، بي‌قراري و حالت تهوع در بيمارستان بستري مي‌شود. يافته‌هاي CT اسكن نشانگر كانتيوژن لوب گيجگاهي چپ در بيمار بود. علاوه بر آن در ارزيابي‌هاي روانشناختي نقص هشياري، نقص شناختي، آمنزي پس از تروما، ضعف در جهت‌يابي، نقصان در توجه و تمركز، مشكلات حافظه، پرخاشگري و وجود هذيان‌هاي بزرگ‌منشي در او مشاهده شد. اين بيمار در معاينات روانپزشكي 27 روز پس از رخداد تروما براساس DSM-IV-TR تشخيص روانپريشي ثانوي بر TBI را دريافت نمود. سپس با اجراي پروتكل دارويي به تدريج نشانه‌هاي اختلال رفع و در پيگيري 4 ماهه پس از TBI ديگر اثري از آنها نبود. نتيجه‌گيري: معرفي و درمان اين بيمار نمي‌تواند رابطه مبهم آسيب مغزي تروماتيك و اختلال روانپريشي ثانوي بر TBI را روشن سازد اما نتايج آن بر اهميت ارزيابي‌هاي روانشناختي، بررسي علايم جدي اختلالات رواني و پايش اين بيماران جهت درمان صحه مي‌گذارد. شناسايي عوامل خطر زاي روانپريشي ثانوي بر TBI نيز مي‌تواند به تشخيص افتراقي و كشف افرادي‌كه ريسك بالاتري براي روانپريشي دارند، ياري رساند و اجراي بهنگام راهبردهاي مديريت اين اختلال را پيش از شروع علايم پيشرفته آن، ميّسر سازد.

ABSTRACT Background and Aim: Traumatic brain injury (TBI) has been known as one of rare etiological factors of psychotic disorder. In this case study we investigated the trend of evaluation, diagnosis and treatment of a patient with psychosis secondary to TBI who developed prominent grandiosity delusion. Case report: The patient was a young 35-year-old man who was hospitalized due to a motorcycle accident and developed decreased level of consciousness, restlessness and nausea. CT findings indicated contusion of the left temporal lobe. Moreover, ‎loss of consciousness (LOC), ‎cognitive impairment, post-traumatic amnesia (PTA), disorientation, ‎lack of attention and concentration, memory disturbances, aggression and ‎ grandiosity delusions were observed during psychological evaluations. 27 days after TBI, he was diagnosed as a case of psychosis secondary to TBI ‎based on DSM-IV-TR in psychiatric examinations. Then, the patient gradually recovered after medical treatment and the symptoms of injury disappeared during a follow-up period of 4 months. Conclusion: Presentation and treatment of this patient cannot clarify the vague relationship ‎between TBI and psychosis secondary to TBI; however, the ‎results of this study emphasize the importance of psychological evaluations, ‎investigation of serious symptoms of mental disorders, monitoring and protection of ‎these patients for proper treatment.‎ Identifying the risk factors of secondary psychosis complicating TBI can be helpful to rule out differential diagnoses, detect those with higher risk of psychosis and facilitate timely implementation of management strategies for this disorder before the onset of its advanced symptoms.