بررسي عوامل فردي و سازماني موثر بر افزايش رهايي از خدمت كاركنان ناجا

The survey on the effective individual and organizational factors on increasing Naja employees’ work-leave

امروزه، اغلب سازمانها، موضوع نگهداري از منابع انسـاني سـازمان را مهـم قلمـداد كرده و براي آن هزينههاي زيادي انجـام مـيدهنـد. هدف تحقيق حاضر بررسي عوامل فردي و سازماني موثر بر افزايش رهايي از خدمت كاركنان ناجا بوده است. روش تحقيق از نوع توصيفي – همبستگي و هدف آن كاربردي مي‏باشد كه درصدد تعيين عوامل موثر بر رهايي از خدمت كاركنان مي‏باشد. جامعه آماري در اين پژوهش كليه كاركنان ستاد ناجا مي‏باشد. نمونه مورد مطالعه شامل 384 نفر مي‏باشد كه با روش نمونه‏گيري طبقه‏اي متناسب انتخاب شده اند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه محقق ساخته مي‏باشد. اين پرسشنامه شامل سه بخش عوامل سازماني، عوامل فردي و تمايل به ترك سازمان مي‏باشد. روايي پر سشنامه از طريق ديدگاه صاحب‏نظران و خبرگان ناجا مورد تاييد قرار گرفت. براي بررسي پايايي آن از طريق آزمون آلفاي كرونباخ براي عوامل سازماني 81/0، براي عوامل فردي 78/0 وبراي تمايل به ترك سازمان 73/0بدست آمد. داده‌ها با استفاده از نرم ‌افزار SPSS و با روش‏هاي آمـاري همبستگي پيـرسون و رگـرسيـون چنـد متغيـره تجـزيه و تحليـل شده اند. يافته‏هاي تحقيق نشان داد عوامل فردي و سازماني بر رهايي از خدمت كاركنان تاثير دارد. همچنين مشخص شد كه رضايت شغلي، تعهد سازماني، عدالت سازماني و نقش مديريتي مي‏توانند تمايل به ترك شغل را پيش‏بيني كنند.