تاثيراحداث شبكه آبياري و زهكشي سد گاوشان بر منابع آب زيرزميني دشت ميان دربند با استفاده از مدل GMS 6.5

يكي از چالش هاي مديريت آب هاي زيرزميني تاثير كاركرد شبكه هاي آبياري و زهكشي بر اين منابع است. با شبيه سازهاي رياضي مي توان شرايطي مشابه آنچه در طبيعت موجود است را به وجود آورد و به نتايج رضايت-بخشي دست يافت. در اين تحقيق، براي بررسي اثر احداث شبكه آبياري و زهكشي پايين دست سد گاوشان بر منابع آب زيرزميني دشت ميان دربند، از بسته نرم افزاري GMS6.5 استفاده شد. بدين منظور ابتدا پارامترهاي هواشناسي، زمين شناسي، هيدرولوژي و هيدروژيولوژي منطقه ميان دربند براي شبيه سازي آبخوان مورد بررسي قرار گرفت. با استفاده از لوگ حفاري چاه هاي اكتشافي، نحوه لايه بندي طبقات زمين به دست آمد. مدل براي بازه زماني ارديبهشت تا اسفند 1385 در شرايط جريان غيرماندگار اجرا و با مقايسه سطح آب شبيه سازي شده به وسيله مدل با سطح آب اندازه گيري شده در چاه هاي پيزومتري واسنجي شد. براي صحت سنجي مدل از داده هاي مشاهداتي بار آبي در فروردين ماه 1387 استفاده شد. نتايج نشان داد كه مقدار ضريب نكويي برازش (R2) بين داده هاي اندازه گيري و محاسبه شده در مرحله صحت سنجي برابر با 996/0 است. بعد از واسنجي و ارزيابي مدل، اثر بهره برداري از شبكه آبياري سد گاوشان بر منابع آب زير زميني منطقه ميان دربند براي 1، 5 و 10 سال بعد به دست آورده شد. نتايج نشان داد كه بعد از يكسال، سطح آب زيرزميني آبخوان در نواحي مركزي دشت تا 8/1 متر بالا مي آيد اين مقدار براي پنج سال و 10 سال به ترتيب برابر با 2/3 و 2/5 متر است. همچنين بعد از يكسال، 59/6 درصد اراضي زه دار مي شوند. اين مقدار براي پنج و 10 سال بعد به ترتيب برابر با 91/37 و 28/56 درصد از اراضي دشت است.