بررسي فراواني اختلالات مفصل گيجگاهي- فكي در بيماران داراي پروتز كامل مراجعه كننده به بخش پروتز دانشكده دندانپزشكي در سال 93-92

Investigating Frequency of Temporo- Mandibular Dysfunctions in Complete Denture Wearers Referring to the Prosthesis Department of Dental School during 2013-2014

مقدمه: اختلالات مفصل گيجگاهی- فكی (TMD) واژه‌ای كلی است كه به درگيری عضلات جونده، مفصل گيجگاهی- فكی يا هر دو اشاره دارد. فراوانی اين اختلالات با احتساب علايم ساب-كلينيكال حتی تا 70-60 درصد در بعضی جوامع گزارش شده اما پژوهش‌های مربوطه در مورد جمعيت مسن ناكافی به نظر می‌رسد، لذا مطالعه حاضر‌ با هدف بررسی فراوانی اختلالات مفصل گيجگاهی فكی در بيماران دارای پروتز كامل مراجعه‌كننده به بخش پروتز دانشكده دندانپزشكی در سال 93-92 انجام شد. روش بررسی: در اين مطالعه توصيفی- مقطعی، از ميان بيماران مراجعه‌كننده به بخش پروتز در طی سال تحصيلی 93-92، 100 بيمار به صورت تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات مورد نياز با استفاده از پرسشنامه استاندارد هلكيمو به انضمام متغيرهای جمعيت‌شناختی جمع‌آوری گرديد. داده‌ها‌ با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 17 و آزمون‌های Chi-square و Fisher exact test مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: 46 نفر(46%) از بيماران مورد مطالعه مرد و54 نفر(54%) زن بودند محدوده سنی آنها 64-35 سال، محدوده استفاده از دنچر 3-1 سال و ميانگين مدت زمان استفاده از دست دندان 32/1±52/1 سال بود. شايع ترين سن شيوع اختلالات 50-40 سال و فراوانی اختلالات گيجگاهی- فكی در بيماران زن بيشتر از مرد بود. بين سن و شاخص Anamnestic رابطه‌ای معنی‌دار مشاهده شد)037/0=p). اما ارتباط معنی‌داری بين فراوانی اين اختلالات و ميزان تحصيلات و همچنين مدت زمان استفاده قبلی از دست دندان وجود نداشت. نتيجه‌گيری: بر اساس نتايج اين مطالعه به نظر می‌رسد ميزان شكايات ناشی از مشكلات TMD با افزايش سن افزايش می‌يابد.

Introduction: Temporo-mandibular dysfunction is a general term indicating involvement of masticatory muscles, temporo-mandibular joint or both. The frequency of these disorders has been reported even up to 60-70 % in some societies regarding sub-clinical signs. Unfortunately relevant researches about elderly population seems insufficient; therefore the present study has been designed and accomplished with the aim of frequency evaluation of temporo-mandibular disorders in patients with full denture referring to Prosthesis department of dental college during the academic year 92-93. Methods: In this cross-sectional study, 100 patients were randomly selected among the patients referring to the Prosthesis department during 2013-2014. The required data were collected by the means of Helkimo standard questionnaire plus demographic variants (age, sex, education level and the duration of using denture). The collected data was analyzed by SPSS ver.17 applying Chi-square and Fisherʹs exact test. Results: 46 patients (46%) were male, 54 patients (54%) were female, and the age range was 35-64 years. The range of using denture was 1-3 years and the mean duration of using denture was 2.52 ± 1.58 years. The most common age range for the relevant disorders was 40-50 years and the frequency of TMD was more in women than in men. Moreover, there was a significant relationship between age factor and Anamnestic index (P=0.037), whereas no significant relationship was observed between frequency of these disorders, level of education and also duration of using previous denture. Conclusion: The study findings revealed that it seems that with increasing age the rate of complaints from TMD problems increases.