بررسي تاثير مدت زمان تحريكات حركتي دهان براي بهبود عملكرد تغذيه اي دركودكان فلج مغزي اسپاستيك

Investigation optimal intervention intensity with oral-motor stimulation for feeding function in cerebral palsy

زمينه و هدف: مشكلات تغذيه­ای در كودكان فلج مغزی شايع مي­باشد. مداخلات زود هنگام دهانی حركتی مي­تواند عملكرد تغذيه­ای را در اين كودكان بهبود بخشد. هدف از اين مطالعه، بررسی تاثير مدت زمان تحريكات دهانی حركتی بر عملكرد تغذيه­ای در كودكان فلج مغزی اسپاستيك مي­باشد. روش بررسی: دوازده كودك فلج مغزی اسپاستيك در محدوده سنی 2تا 7 سال در دو گروه A , B قرار گرفتند. كودكان گروه A به مدت 12 جلسه(سه روز درهفته) و كودكان گروه B به مدت 24 جلسه(سه روز در هفته) تحريكات دهانی حركتی را دريافت كردند.مهارت های تغذيه ای با استفاده از مقياس حركتی دهان ارزيابی شدند.داده های بدست آمده با استفاده از روش های آماری فريدمن و من ويتنی مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته­ها: نتايج نشان داد كه تحريكات دهانی حركتی بر عملكرد تغذيه­ای در هر دو گروه موثر بود. بهبود عملكرد های بستن دهان،بستن لب در هنگام تغذيه با قاشق و مكيدن نی دركودكان گروه B در مقايسه با گروه A تفاوت معني­داری داشتند(05/0 P< ). در عملكردهای جويدن،كنترل مايعات در حين بلع و كنترل ماده­ی غذايی بين دو گروه تفاوت معني­داری مشاهده نشد(05/0 P> ) .همچنين در نمره كل عملكرد تغذيه­ای بين دو گروه تفاوت معني­داری مشاهده نشد (05/0 P> )). نتيجه­گيری: تحريكات حركتی دهان بر عملكرد تغذيه­ای كودكان فلج مغزی اسپاستك موثر مي­باشد ولی با افزايش تعداد جلسات درمانی (افزيش مدت زمان تحريك) فقط رفتارهای خاصی از تغذيه بهبود مي­يابند. كليد واژه­ها: فلج مغزی اسپاستيك، مهارت­های تغذيه ، تحريكات حركتی دهان.

Background and Aim: Oral feeding difficulties are common in children with cerebral palsy. Early oral motor interventions may improve oral feeding skills in these children. The purpose of this study is to evaluate the effect of intervention duration of oral motor stimulation on feeding skills in spastic cerebral palsy.   Materials and Methods: Twelve children with spastic cerebral palsy 2-7 years aged were participated into two groups A and B. Children in the group A received oral-motor stimulation for 12 session(3 days per week) and group B received stimulation program for 24 session(3 days per week).Feeding skills was assessed using Oral Motor Assessment Scale (OMAS). Data were analyzed using Friedman and Mann-Whitney tests.   Results : The results of the study revealed a significant improvement in feeding skills for both groups. The B group had significantly advanced in mouth closure, lip closure on utensil and sucking straw than children in group A (P0.05).There was difference in the total score of feeding skills was not significant between the two groups (P>0.05).   Conclusion: Oral-motor intervention might be improved feeding performance in children with cerebral palsy but continuation (increased duration) of intervention improved specific components of feeding behaviors.   Key Words: Spastic cerebral palsy, Feeding skills, Oral motor stimulation