تعيين مقدار مالاشيت سبزدر پساب خروجي وبافت ماهيان مزارع پرورش ماهي استان چهار محال و بختياري

Determination of Malachite Green in the Effluent Wastewater and Fish Tissues of Fish Farms in Chahar- Mahal and Bakhtiari Province

زمينه و هدف: يكي از مشكلات زيست محيطي اخير، وجود تركيبات سمي، مقاوم و بالقوه سرطان زا در پساب و بافت ماهيان مزارع پرورش ماهي قزل آلا مي باشد. از جمله اين تركيبات مي توان به مالاشيت سبز اشاره كرد. هدف از انجام اين پژوهش تعيين مقدار مالاشيت سبز در پساب و بافت ماهيان مزارع پرورش ماهي در استان چهار محال و بختياري مي باشد. روش بررسي: در اين مطا لعه توصيفي- تحليلي، از بين حدود 50 مزرعه پرورش ماهي، پنج مزرعه از سه رده پرورش ماهي بر اساس ظرفيت توليد ماهي (بزرگ، متوسط،كوچك) انتخاب گرديد و در طي مدت 3 ماه، هر ماه يك نمونه از پساب و بافت جمع آوري و پس از آماده سازي از نظر وجودتركيب مالاشيت سبز به ترتيب از طريق روش اسپكتروفتومتري و روش كروماتوگرافي مايع با آشكار ساز اسپكترومتري جرمي مورد سنجش فرار گرفت. يافته ها: بر اساس نتايج حاصل از اين پژوهش، ميزان مالاشيت سبز دربافت ماهيان مزارع پرورش ماهي، شماره هاي 1، 2، 3، 4، 5 و 6 به ترتيب 6/1،27/0،26/0 ،45/0،28/0 ،32/0ميلي گرم در كيلو گرم به دست آمد. محدوده غلظت مالاشيت سبز در پساب مزارع پرورش ماهي مورد مطالعه بين273 – 7/5 نانو گرم در ليتر تعيين مقدار گرديد. نتايج: غلظت مالاشيت سبز در بافت ماهيان مزارع مورد مطالعه بسيار بالاتر از معيارهاي بين المللي، همچون دستورالعمل كشور استراليا (به ميزان 03/0 ميلي گرم در كيلو گرم) است كه نشان دهنده كاربرد گسترده اين تركيب در مزارع پرورش ماهـي منطقه مورد مطالعه مي باشد. با وجود اين، غلظت مالاشيت سبز در پساب مزارع، كم تر از استاندارد هاي برخي از كشورهاي اروپايي، همچون ايرلند (به ميزان 100 ميكرو گرم درليتر) مي باشد. بنا بر اين، با توجه به اثرات سرطان زاي مالاشيت سبز بر آب زيان و انسان، مسيولان بهداشتي و شيلات بايستي تدابيري جدي اتخاذ نمايند تا از مصرف اين ماده در مزارع پرورش ماهي جلوگيري شود و از مواد جايگزين و بي خطر استفاده گردد.