مقايسه ي قدرت عضلات مفاصل هيپ، مچ پا و اكستانسور هاي پشت و ارتباط آن با تعادل عملكردي در زنان يائسه ي سالم و مبتلا به پوكي استخوان

Comparison of the hip, ankle and back extensor muscle strength and its correlation with functional balance in healthy and osteoporotic postmenopausal women

زمينه و هدف: با توجه به تمايل بيشتر افراد مبتلا به پوكی استخوان در كاربرد استراتژی هيپ برای حفظ پايداری، در مطالعه ی حاضر رابطه ی بين قدرت عضلات مفاصل هيپ، مچ پا و اكستانسور های پشت و تعادل عملكردی در زنان يائسه ی سالم و مبتلا به پوكی استخوان، بررسی شد. روش بررسی: 45 زن يائسه ی داوطلب بر اساس تراكم معدنی استخوان( Bone Mineral Density ) به دو گروه پوكی استخوان و سالم تقسيم شدند. قدرت ايزومتريك عضلات هيپ، مچ پا و اكستانسور پشت با استفاده از دينامومتر ديجيتال اندازه گيری شد. به منظور ارزيابی تعادل عملكردی، آزمون های ايستادن با پاهای پشت سر هم، گردش ستاره و راه رفتن به شكل 8 استفاده شد. يافته‌ها: در گروه پوكی استخوان، قدرت عضلات به طور معنی داری كمتر (05/0> P ) و زمان انجام آزمون راه رفتن به شكل 8 بيشتر از گروه سالم بود (031/0= P ). همچنين در گروه پوكی استخوان قدرت عضلات اداكتور و اكستانسور هيپ رابطه ای معنی دار با هر سه شاخص تعادل عملكردی نشان داد (05/0> P ). نتيجه گيری: با توجه به كاهش قدرت عضلات در زنان مبتلا به پوكی استخوان و ارتباطش با كاهش تعادل در فعاليت های روزانه، تقويت گروه های عضلانی هيپ و مچ بايد در برنامه های توان‌بخشی آنها گنجانده شود. كليد واژه­ها: قدرت عضلانی، تعادل عملكردی، زنان يائسه، پوكی استخوان

Background and Aim: According to the further tendency of osteoporotic people to use the hip strategy to maintain stability, in present study, the relationship between hip, ankle and back extensor muscles strength and functional balance in healthy and osteoporotic postmenopausal women were evaluated.   Materials and Methods: Forty-five volunteer postmenopausal women were divided into two normal and osteoporosis groups according to their bone mineral density. Maximal isometric strength of hip, ankle, and back extensor muscles were assessed by a hand-held digital dynamometer. Functional balance was assessed by Near Tandem Stand (NTS), Star excursion (SE) and Figure of 8 walking (F8W) tests.   Results: In osteoporosis group, all muscle groups were significantly weaker than the normal group (P<0.05), and the time of F8W test was significantly more than normal group (P=0.031). Also, in osteoporosis group, hip adductors and extensors showed a significant correlation with three functional balance tests (P<0.05).   Conclusion: Regarding to decrease of muscle strength in osteoporotic women and its relationship to declining of functional balance in ADL, strengthening of hip and ankle muscle groups should be considered in their rehabilitation programs.   Keywords: Muscle strength, Functional balance, Postmenopausal women, Osteoporosis.