اثر ليتيوم كلرايد بر سطح سرمي فاكتور نوروتروفيك مشتق شده از مغز، فاكتور نكروزدهندۀ توموري آلفا و وزن مرطوب مغز در مدل حيواني افسردگي

Effect of Lithium Chloride on Serum Levels of BDNF, TNF-α, and Wet Weight of Brain in an Animal Model of Depression

مقدمه: پاتوفيزيولوژی افسردگی يك موضوع چالش برانگيز است. ضايعات هيپوكامپ می‌توانند باعث ايجاد افسردگی شوند و نيز تغييراتی را در سطوح چندين سايتوكين‌ از جمله فاكتور نوروتروفيك مشتق شده از مغز ((BDNF و فاكتور نكروزدهندۀ توموری آلفا (TNF-α) ايجاد كنند. هدف از انجام مطالعۀ حاضر بررسی مكانيسم افسردگی القاء شده توسط مسموميت با تری متيل تين (TMT) و مطالعۀ اثر تجويز مزمن ليتيوم كلرايد (Li) بر روی افسردگی در اين مدل حيوانی است. مواد و روش‌ها: حيوانات به گروه‌های TMT+Li20، TMT+Li40، TMT+Li80 و TMT+ Saline تقسيم شدند كه 8 ميلی گرم/كيلوگرم TMT و به ترتيب 20، 40 و 80 ميلی گرم/كيلوگرم ليتيوم كلرايد يا سالين را به مدت 14 روز دريافت كردند. به منظور سنجش ميزان افسردگی، مدت زمان بی حركتی در آزمون شنای اجباری (FST) و آزمون معلق ماندن دم (TST) اندازه‌گيری شد. سپس سطح سرمی TNF-α،BDNF و وزن مرطوب مغز اندازه‌گيری شد. يافته‌ها: مدت زمان بی‌حركتی در FST و TST در موش‌‌های صحرايی كه TMT دريافت كرده بودند طولانی‌تر بود، در حالی‌كه موش‌های صحرايی دريافت كنندۀ ليتيوم كلرايد بی‌حركتی معنی‌دار كمتری را نسبت به گروه TMT+Saline نشان دادند. به‌ علاوه تجويز ليتيوم كلرايد سطح سرمی BDNF و وزن مرطوب مغزها را افزايش داد و سطح TNF-α را در مقايسه با گروه TMT+Saline كاهش داد. نتيجه گيری: كاهش BDNF يا افزايش فاكتورهای التهابی (به ويژه TNF-α) همراه با علايم افسردگی در مدل مسموميت با تری متيل تين رخ داد. از طرف ديگر، تجويز مزمن Liممكن است سايتوكاين‌ها را تعديل كند و  علايم رفتاری را بهبود بخشد.

Introduction: Pathophysiology of depression is a controversial issue. Hippocampal lesions could lead into depression as well as to changing the levels of several cytokines, including brain-derived neurotrophic factor (BDNF) and tumor necrosis factor alpha (TNF- α). The present study was aimed to investigate the mechanism of depression induced by trimethyltin (TMT) intoxication and to study the effect chronic administration of lithium chloride (Li) on depression in this animal model. Materials and Methods: The animals were divided into TMT+Li20, TMT+Li40, TMT+ Li80 and TMT+Salin groups, which were received 8 mg/kg TMT and 20, 40 or 80 mg/kg of Li or saline, respectively, for fourteen days. In order to define the depression level, the immobility time of the rats was measured in the forced swim test (FST), and tail suspension test (TST). Then, the serum level of TNF-α, BDNF and wet weight of the brains were measured. Results: The immobility time in FST and TST was longer in the rats who received TMT, whereas the rats receiving Li showed a significantly less immobility compared to the TMT+Saline group. In addition, Li administration increased the serum level of BDNF and wet weight of the brains and decreased the TNF-α level compared to the TMT+Saline group. Conclusion: The decrease in BDNF or the increase in inflammation factors (especially TNF-α) occurred in accompany by depression symptoms in TMT intoxication model. On the other hand, chronic administration of Li may modulate the cytokines and amelioration of behavioral symptoms.