انسان شناسي عرفاني از منظر خطبه ي 222 نهج البلاغه

مقام مولا علي –عليه السلام- به عنوان مصدر و منبع ولايت ، صاحب ولايت كليه و مقام نفسيت نبي اكرم (ص) در عرفان اسلامي جايگاهي بلند و بي بديل است . كلام حضرت امير (ع) كه از ولايت و حكمت علوي سرچشمه مي گيرد، ظهور ينابيع حكمت بر لسان ولي الله اعظم است و خطبه هاي نهج البلاغه صورت كتبي آن امام همام است كه به گواهي شارحين نهج البلاغه مبدا علم طريقت و حقيقت است . خطبه 222 نهج البلاغه كه مشحون است به دقيقه هايي در عالم عرفان و معرفت شناختي و انسان شناسي اسلامي ، داراي چند محور اصلي است و اين محورهاي كلي عبارتند از : 1. ذكر، صيقل قلب‌ها. 2. مراتب ذكر 3. ولايت 4. ذاكران و حكيمان محور هدايت جامعه. 5. نشانه هاي اهل معرفت و تبيين آيه ي «رجال لا تلهيهم بيع و لا تجاره عن ذكر الله» ؛ لذا در اين پژوهش با استفاده از منابع اسنادي به بازجست انگاره هاي انسان شناخت در خطبه ي 222 پرداخته شده و فرضيه پژوهش بر آن است كه بتواند از طريق كنكاش در اسرار نهج البلاغه، نظريه ي انسان شناختي اميرالومنين را بسط و شرح كند.