حجيت روايات تفسيري

در مورد حجيت روايات تفسيري، گروهي از دانشمندان معتقدند حداكثر نتيجه‏ ي حاصل از خبر واحد، ظن و گمان است كه به حسب اصل اولي، استناد نمودن به آن در احكام شرعي، حرام است. از سوي ديگر معناي حجت قرار گرفتن ظن از ناحيه شارع تعبد و نازل منزله علم بودن است. شارع، تنها در اموري مي‏تواند چنين نقشي ايفا كند كه در حيطه او به عنوان يك قانون گزار است؛ لذا تنها رواياتِ مشتمل بر احكام فرعي، مشمول دليل يا دليل هاي حجيت خبر واحد خواهندبود. ساده‏ترين پاسخ به چنين مبنايي در خصوص حجيت خبر واحد، اين است كه بر اساس مهم‏ترين و شايد تنهاترين دليل حجيت خبر واحد- يعني سيره عقلا- نصوصي كه پيروي نمودن از ظن را مورد نهي قرار مي‏دهند، هيچ گونه اصطكاكي با عمل نمودن به خبر ثقه ندارند.