سيماي تشيع در شعر زلالي خوانساري

شعر دوره‌ي صفويه سرشار از عناصر شيعي است. دوره‌ي مذكور، عصر پرباري براي مذهب تشيع بود. ديوان شاعران اين دوره از نظر فكري نسبت به دوره‌هاي قبل دچار تغييراتي شده است كه از جمله آن‌ها مي‌توان تغييرات فكري آن را مد نظر داشت كه شاعران با توجه به رسمي شدن مذهب تشيع از عناصر شيعي در شعر خود استفاده كرده‌اند و از آن به عنوان وسيله‌اي در خدمت رواج مذهب تشيع استفاده كرده‌اند تا با سرودن شعر در اين زمينه به مذهب تازه رسمي شده‌ي شيعه كمك كنند تا جايگاه خود را در سراسر ايران تثبيت كند. از جمله شعرايي كه اين وظيفه را به خوبي انجام داده زلالي خوانساري است كه در قصايد و تركيب‌بندها و مثنوي‌هاي خود به معرفي مذهب تشيع و مدح و مرثيه ايمه‌ اطهار پرداخته است. اين تحقيق در صدد است كه وضعيت به كارگيري مضامين تشيع در شعر زلالي را بررسي نمايد..