عشق در فلسفه ابن سينا و ملاصدرا

يكي از شگفتي ها و زيبايي هاي عالم آفرينش پديده ناشناخته عشق است كه همچون وجود مفهومش در غايت ظهور و كنهش در غايت خفااست. قابل ذكر است كه بحث از عشق در موجودات رويكردي فلسفي نيز دارد كه با براهين عقلي و فلسفي قابل تبيين ميباشد. در آثار فلاسفه نيز سخن از سريان عمومي عشق در كليه موجودات به ميان آمده است. فيلسوف گرانمايه، بوعلي سينا در" رساله العشق" به تبيين سريان عمومي عشق درهمه موجودات به ترتيب درجات وجودي آنها بر اساس مباني فلسفي، پرداخته است. همچنين در كتاب ارزشمند اشارات و تنبيهات، در نمط هشتم و نهم، از عشق انساني(حقيقي و مجازي) و همچنين ترتيب موجودات صاحب ادراك در عشق حقيقي سخن گفته است. صدرالمتالهين مشهور به ملاصدرا فيلسوف بزرگ اسلامي، در كتاب گرانسنگ خود اسفار اربعه، با تفصيل بيشتري در مورد عشق و انواع آن و شيون و سريان آن سخن گفته است.وي اگر چه همه حركت ها را در عالم ماده بر اساس حركت جوهري تفسير مي كند، ولي معتقد است كه محرك اصلي همه ذرات عالم، عشق است. مقاله حاضر به تبيين اين دو ديدگاه مي پردازد.