قابليت‌‌هاي يادگيري سازماني در پرستاران

Organizational learning capabilities of nurses

مقدمه: يادگيري سازماني مهم‌ترين راه بهبود عملكرد در درازمدت است. بيمارستان‌ها از نظر يادگيري سازماني در جايگاه ويژ‌هاي قرار دارند و پرستاران به عنوان يكي از منابع بزرگ دانش سازماني و از عناصر مهم انتقال دانش در بيمارستان‌ها مي‌توانند نقش اصلي در فرآيند يادگيري سازماني ايفا نمايند. هدف: اين پژوهش با هدف تعيين قابليت‌‌هاي يادگيري سازماني در پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان در سال 1391 انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي، جامعه پژوهش پرستاران شاغل در بيمارستان‌‌هاي دانشگاهي رفسنجان و نمونه پژوهش شامل كليه پرستاراني بودند كه حداقل يك سال سابقه كار داشته و تمايل به شركت در مطالعه را داشتند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها پرسشنامه مشخصات دموگرافيك و پرسشنامه قابليت يادگيري سازماني گومز(2005) و روش جمع‌آوري آن‌ها خودگزارشي بود. ضريب پايايي آن نيز با روش آلفاي كرونباخ (87/0) به دست آمد. تجزيه و تحليل اطلاعات با استفاده از آزمون t مستقل و آناليز واريانس توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 18 انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان دادند كه ميانگين نمره كل قابليت يادگيري سازماني پرستاران (68/9 ±1/49) بود كه بر اساس مقياس ليكرت در سطح متوسط قرار گرفت. در بين سوالات، بيشترين ميانگين مربوط به عبارت» اگر مشكلي در محل كارم ايجاد شود مي‌توانم از طريق تجارب ثبت شده قبلي آنرا حل كنم» (86/0±67/3) و كمترين ميانگين مربوط به عبارت «پزشكان و مسوولين مكررا پرستاران را در تصميم‌گيري‌ها شركت مي‌دهند» (11/1±54/2)، بود. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌ها، تغيير در ديدگاه مديران به منظور مشاركت پرستاران در تصميم گيري و داشتن ديدگاه سيستمي؛ اهميت قايل شدن به توانايي‌هاي افراد و شفاف سازي اهداف از طرف آنها از جمله موارد پيشنهادي است كه مي توانند در ارتقا يادگيري سازماني موثر واقع شوند.

Introduction: Organizational learning is an important way to improve long-term performance. In terms of organizational learning, hospitals are in a special position and nurses as an organizational knowledge resources and important element of knowledge transfer had a main role in organizational learning process. Aim: The present study was aimed to determine the organizational learning capabilities among nurses in (2013) in hospitals affiliated to Rafsanjan University of Medical Sciences. Method: In this descriptive study, participants were all of nurses in Rafsanjan hospitals with at least one year work experience and interest for participation in research. Data were collected using demographic questionnaire and Gomez’s organizational learning capability questionnaire (2005) that was completed by self reported. Reliability of the questionnaire was confirmed Cronbach’s Alpha coefficient was (0.87) that confirmed reliability. Data were analyzed using the version 18 of SPSS software with ANOVA and independent t- test. Results: Data analysis showed that total mean scores of organizational learning capabilities was (49.1±9.68) that from Likert Scales was moderate. Highest mean score was related to problem solving through previous documented experiences (3.67±.86) and least mean of scores was related to involvement of nurses in decision making (2.54±1.11). Conclusion: According to the results, changing managers, perspective for involvement of nurses in decision making and having systems perspective, consideration of individuals’ capabilities and clarification of goals by them is the proposed methods that can be effective in promoting of organizational learning. Key words: organizational learning, nurses