نگاهي به محيط زيست از ديدگاه قرآن كريم

بشر همواره از معنويت و فرهنگ ديني تاثير پذير بوده و زندگي خود را بر اساس آن استوار نموده و كوشش كرده است تا جايي كه براي او امكان دارد اصول زندگيش را بر اساس آن قرار داده و ملاك هاي خود را از اين طريق به دست آورد. نگرش او به محيط زيست به عنوان يكي از مسايل حياتي، تا ميزان زيادي نتيجه ي تاثيرپذيري انسان از فرهنگ هاي آسماني است، از اين رو آگاهي يافتن از ديدگاه هاي اين اديان به معناي ريشه يابي اين اقدامات حمايتي است. حفاظت از محيط زيست به معناي عدم بهره برداري يا حتي كمتر استفاده كردن از منابع طبيعت نيست، بلكه استفاده بهينه و عاقلانه از طبيعت است كه همواره مورد تاكيد كارشناسان بوده است. اسلام به عنوان ديني كه وراي زمان و مكان مي تواند نيازهاي بشر را در همه اعصار پاسخ دهد، حاوي مفاهيم، تعاليم و راهكارهاي كاملي درخصوص چگونگي مواجهه و هماهنگي با پديده هاي زيست محيطي مي باشد. تحقيقات دانشمندان علوم ديني درجهان نشان مي دهد كه تمامي اديان الهي به حفاظت ازمحيط زيست توجه داشته اند، اما دين اسلام دستورات مشخص و موكدي در اين رابطه دارد. بررسي متون و مستندات مختلف دين اسلام، نشانگر وجود ديدگاه هاي مشخصي در ارتباط با حفاظت از محيط زيست و منابع طبيعي است.