تحليل مسير ارتباط اهمال‌كاري سازماني با برانگيختگي شناختي و فرسودگي شغلي كاركنان اداره‌هاي دولتي استان تهران

Path Analysis relationship Organizational Procrastination with Cognetive arousal and Burn-out Tehran governmental employees

تعيين ارتباط اهمال‌كاري سازماني با برانگيختگي شناختي و فرسودگي شغلي هدف اين پژوهش است. روش: روش انجام پژوهش توصيفي- همبستگي است. داده‌هاي مورد نياز با استفاده از مقياس‌هاي اهمال‌كاري سازماني، برانگيختگي شناختي و فرسودگي شغلي مسلش در نمونه‌اي 100 نفري از كاركنان اداره‌هاي دولتي استان تهران كه به طور تصادفي چند مرحله‌اي انتخاب شده بودند، به دست آمد و با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و روش تحليل مسير تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: نتايج ضريب همبستگي نشان داد كه اهمال‌كاري سازماني با برانگيختگي شناختي (402/0=r،p?0/01 ) و فرسودگي شغلي (432/0=r،p?0/01 ) ارتباط مثبت و معنا‌دار دارد. اما ضريب همبستگي بين فرسودگي شغلي و برانگيختگي شناختي (191/0=r،p?0/05 ) معنادار به دست نيامد. نتايج تحليل مسير نشان داد كه ارتباط اهمال‌كاري سازماني و فرسودگي شغلي مستقيم مي‌باشد و برانگيختگي شناختي نقش واسطه‌گري ندارد. اين مدل تاييد شد. نتيجه‌گيري: در ميان كاركنان اداره‌هاي دولتي استان تهران سطح اهمال‌كاري سازماني بر سطح فرسودگي شغلي تاثير دارد. از اين رو براي كاهش فرسودگي شغلي مداخلاتي در جهت كاهش اهمال‌كاري سازماني توصيه مي‌شود.

Introduction: The aim of this study is to investigate the relationship between organizational procrastination and cognitive arousal and burnout. Method: This research is descriptive–correlation and the required data are obtained by using three questionnaire about organizational procrastination, dissonance arousal reduction and burnout scales on a sample of 100 individuals in Tehran governmental employees who are randomly chosen. Results: The results of correlation coefficient show that organizational procrastination is positively and significantly associated with cognitive arousal (p ? 0.01, r=0.402) and burnout (p ? 0.01, r=0.432). However, the correlation coefficient between burn-out and cognitive arousal (p ? 0.05, r= 0.191) is not significant. The results of the analysis prove a direct relationship between organizational procrastination and burn-out and cognitive arousal does not play a mediation role. Finally, the model is verified. Conclusion: The organizational procrastination level has influence on burnout level among Tehran governmental employees. Hence, some interventions to reduce organizational procrastination are recommended to decrease the burn-out.