تبيين ارتباط ميان نوسان پذيري و قابليت پيش‏بيني سود حسابداري

در اين پژوهش ضمن بررسي ارتباط ميان نوسان پذيري سود و قابليت پيش‏بيني آن (كوتاه مدت و بلند مدت)، محتواي اطلاعاتي نوسان پذيري سود نيز مورد تحقيق قرار گرفته است. مدل ارتباطي نوسان پذيري و قابليت پيش‏بيني آن براساس چارچوب ديچو و تانگ (2009) منطبق مي‏باشد. لذا براساس چارچوب ديچو و تانگ (2009)، اطلاعات مالي 400 شركت از شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار از سال 1380 الي 1390 مورد بررسي قرار گرفت. هر چند روند پيش‏بيني‏ها به صورت نزولي اكيد نبوده؛ ولي نتايج تحقيق بطور كلي نشان مي‏دهد كه قابليت پيش‏بيني سود در اثر نوسان پذيري سود كاهش مي‏يابد و مضافاً در بلند مدت از قدرت پيش‏بيني ها، كاسته مي‏شود. همچنين با كنترل شركتهاي زيان ده (كه براساس چارچوب نظري از عوامل بوجود آورنده نوسان سود هستند.)، نتايج تغييري نكرد. در بررسي ارتباط ميان واكنش بازار و نوسان پذيري سود، شواهد حاكي از آن است كه بازار از شركتهاي با نوسان بالا (ريسك بالاتر)، بازدهي بالاتري مطالبه مي‏كند.