شعر ايماژيستي شمس لنگرودي و تاثير سبك هندي، هايكو و كاريكلماتور در آن

چكيده ايماژيسم يا تصويرگرايي، اساس شعر را تصوير موجز، دقيق و واضح مي‌دانست، استفاده از شعر آزاد، كاربرد زبان نزديك به گفتار روزمره و دوري از موعظه‌گري لفاظانه اساس آن بود. ايماژيست‌ها به هايكو، شعرهاي كوتاه و غنايي ژاپني هم به دليل بيان موجز و دقيقش از اشيا و صحنه‌هاي طبيعت، توجه داشتند. شمس لنگرودي به عنوان يكي از اثرگذار‌ترين سپيدسرايان معاصر ـ پس از شاملو ـ شعر خود را شعر اشيا ناميده است. شعري كه اغلب، فاقد انديشه خاص و ايديولوژي مي‌باشد و با كمك تصويرسازي، از آرمان فاصله گرفته است. اين نوع شعر مي‌تواند مانند يك قطعه عكس، قابل تحسين باشد و چون يكي از خصيصه‌هاي شعر ايماژ، تاويل‌پذيري است، شعر تصوير شمس نيز تاويل‌پذير است. هدف اين پژوهش نيز نشان‌دادن شگردهاي او در تصويرگري بدون استفاده از صور خيال است. با مطالعه آثار وي، مي‌توان به اين نتيجه رسيد كه او از سبك‌ هندي، هايكو و كاريكلماتور، مولفه مشترك ايماژ را اخذ كرده است تا اندكي متفاوت از مكتب ايماژيسم اروپايي، به سبك خود تشخص بخشد. البته در اين فرآيند از تعريف كلاسيك صور خيال عدول كرده، تصويرسازي را بدون به كارگيري ابزارهاي خيال‌انگيز قديمي تجربه نموده است.

Abstract Shams Langroody is the contemporary researcher, writer and Persian speaking Poet that in his poetry age, in addition to investigation about Indian style, has compiled also the book of “an analytical history of new poetry”. Shams langroody with take advantage of these investigations, has altered his poem in a large quantity. He has composed his poem under influence of Indian style, postmodernism Haiku and Carikalematur that we can name his poem “imagine poetry” Shams, in the second half of his poetry age, has gain access to stylistic independence and lingual distinction, that in this language the spoor of all four style if evident in his poem, specially in his new poems. The aim of this essay is showing the presence of this four style: Indian, Imagism Postmodern, Haiku, and Carikalematur by each other side and consequently in langroody’s poem. Key Words Shams langroody, Indian style, Haiku, Postmodernism, Carikalematur