تاثير تمرينات هوازي بر سطوح پلاسمايي آديپونكتين و شاخص مقاومت به انسولين در مردان مبتلا به سندرم داون: "يك مطالعه آزمايشي"

The Effects of Aerobic Exercise on Plasma Levels of Adiponectin and Insulin Resistance Index in Males with Downʹʹs Syndrome:"A Pilot study"

زمينه و هدف: شيوع ديابت مليتوس (مقاومت به انسولين) در افراد سندرم داون، بيشتر از افراد عادي است كه احتمالاً ناشي از شيوع بالاي چاقي در آنها مي‌باشد. آديپونكتين از جمله آديپوسايتوكاين‌هاي مترشحه از بافت چربي است كه در پاتوژنز چاقي و مقاومت به انسولين نقش دارد. اين مطالعه با هدف تعيين سطح سرمي ‌آديپونكتين و بررسي ارتباط آن با مقاومت انسوليني مردان سندرم داون غيرفعال پس از يك دوره تمرين هوازي انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه نيمه‌تجربي، 9 مرد مبتلا به سندرم داون با ميانگين سني 7/3±7/26 سال و شاخص توده بدني 7/7±7/29 به مدت 10 هفته، 3 جلسه در هفته (هر جلسه 50-45 دقيقه) به فعاليت هوازي پرداختند. نمونه‌هاي خون جهت اندازه‌گيري سطوح سرمي ‌آديپونكتين، گلوكز و انسولين، در دو مرحله؛ قبل از تمرين (پس از 12 ساعت ناشتايي) و بعد از تمرين (72 ساعت پس از آخرين جلسه تمرين) تهيه شد. براي تعيين مقاومت انسوليني از شاخص مقاومت استفاده گرديد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماري كولموگروف - اسميرنوف، آزمون تي و همبستگي پيرسون تجزيه و تحليل شدند. سطح معني‌داري، 05/0 > p در نظر گرفته شد. يافته‌ها: در اين مطالعه تمرينات هوازي، سطوح آديپونكتين سرم را تا 1/3% افزايش و سطوح مقاومت به انسولين را 26% در مردان سندرم داون كاهش داد. بين آديپونكتين با شاخص مقاومت به انسولين، قبل و بعد از تمرين در مردان مبتلا به سندرم داون، همبستگي معني‌داري وجود نداشت. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد تغيير در سطوح آديپونكتين در مردان سندرم داون، به‌سختي انجام مي‌‌گيرد.

Background and Objectives: The prevalence of diabetes mellitus (insulin resistance) in individuals with Downʹs syndrome is more than healthy people, which is possibly because of the high prevalence of obesity among them. Adiponectin is one of adipose tissue-secreted adipocytokines, which plays a role in pathogenesis of obesity and insulin resistance. This study was carried out with the aim of determining the serum level of adiponectin and investigating its relationship with insulin resistance, in sedentary males with Downʹs syndrome after a period of aerobic exercise. Methods: In this study, 9 men with Down’s syndrome with the mean age of 26.7±3.7 years and body mass index of 29.7±7.7 performed aerobic exercise 3 sessions per week (50-45min/session) for 10 weeks. The blood samples were collected to measure the serum levels of adiponectin, glucose, and insulin in two stages: before exercise (after 12-hour fasting) and after exercise (72 hours after the last exercise session). Resistance index was used to determine insulin resistance. Data were analyzed using Kolmogorov-smirnov statistical test, t-test and Pearson correlation test. The significance level was considered to be p < 0.05. Results: In this study, aerobic exercises increased the levels of serum adiponectin up to 3.1% and decreased insulin resistance levels down to 26% in men with Downʹs syndrome. There was no significant correlation between adiponectin and insulin resistance index among men with Downʹs syndrome, before and after the exercises (r=0.51, r=0.21). Conclusion: The results of this study showed that change in adiponectin levels hardly occur in men with Down’s syndrome.