بررسي فعاليت مهاركنندگي نانوذرات اكسيدروي در سويه‌هاي سودوموناس آيروژينوزاي جداشده از زخم‌هاي سوختگي

Study on the Inhibitory Activity of Zinc Oxide Nanoparticles Against Pseudomonas aeruginosa Isolated from Burn Wounds

زمينه و هدف: سوختگي يكي از وخيم‌ترين وضعيت‌ها در پزشكي به ‌شمار مي‌رود. زخم‌هاي ناشي از سوختگي، محيط مناسبي براي رشد گونه‌هاي مختلف باكتريايي از جمله سودوموناس آيروژينوزا مي‌باشد. اين مطالعه با هدف بررسي خاصيت ضدباكتريايي نانوذرات اكسيدروي بر مهار رشد سودوموناس آيروژينوزا انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، 25 نمونه از زخم‌هاي سوختگي بيماران بستري‌شده در بيمارستان سوانح سوختگي امام موسي كاظم (ع) اصفهان در سال 1391 جمع‌آوري شد. پس از كشت و انجام تست‌هاي تشخيصي، سودوموناس آيروژينوزا شناسايي گرديد. الگوي مقاومت دارويي نسبت به آنتي‌بيوتيك‌هاي آميكامايسين، سيپروفلوكساسين، سفترياكسون، سفي‌پنم، سفوتاكسيم، توبرامايسين، ايمي‌پنم، پيپراسيلين، جنتامايسين و سفتي‌زوكسيم به روش ديسك ديفيوژن و با روش استاندارد كربي باير انجام شد. فعاليت ضدباكتريايي نانوذرات اكسيد روي در اندازه‌هاي 5 و 100 نانومتر با روش انتشار چاهك در غلظت‌هاي 00/100، 00/50، 00/25، 5/12، 25/6، 13/3 ميلي‌گرم بر ميلي‌ليتر بررسي گرديد. داده‌ها با استفاده از آزمون آناليز واريانس و كاي‌‌مربع تجزيه و تحليل شدند. سطح معني‌داري، 001/0 > p در نظر گرفته شد. يافته‌ها: در اين بررسي سودوموناس آيروژينوزا به آنتي‌بيوتيك‌هاي پيپراسيلين، توبرامايسين، جنتامايسين حساسيت نشان داد. نانوذرات اكسيدروي 5 نانومتري در غلظت 25، 50، 100 ميلي‌گرم برميلي‌ليتر و اندازه 100 نانومتر در غلظت 100 ميلي‌‌گرم بر ميلي‌‌ليتر داراي فعاليت ضدباكتريايي عليه سودوموناس آيروژينوزا جداشده از زخم سوختگي بود. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد نانوذرات اكسيدروي، اثر مهاري بر سودوموناس آيروژينوزا دارد. همچنين فعاليت ضدباكتريايي نانوذرات اكسيدروي با افزايش غلظت و كاهش اندازه نانوذرات افزايش مي‌‌يابد.

Background and Objectives: Burn is one of the most devastating conditions encountered in medicine. Burn wounds are appropriate environments for growth of bacteria, including Pseudomonas aeruginosa. The aim of this study was to investigate the antibacterial properties of zinc oxide nanoparticles on growth inhibition of Pseudomonas aeruginosa. Methods: In this experimental study, 25 burn wound samples were collected from patients hospitalized in Imam Musa Kazem hospital, Isfahan in 2012. After culturing and diagnostic tests, Pseudomonas aeruginosa was detected. The antibiotic resistance pattern was determined for amikacin, ciprofloxacin, ceftriaxone, cefepime, cefotaxime, tobramycin, imipenem, piperacillin, gentamicin, and ceftizoxime using standard Kirby-bauer disk diffusion method. Antibacterial activity of zinc oxide nanoparticles in sizes of 5 and 100nm were evaluated using well diffusion method in concentrations of 100.00, 50.00, 25.00, 12.50, 6.25, and 3.13mg/ml. The data were analyzed using ANOVA and Chi-square tests. The significance level was considered as p < 0.001. Results: In this investigation, Pseudomonas aeruginosa showed sensitivity to piperacillin, tobramycin, and gentamicin. Zinc oxide nanoparticles in size of 5 nm at the concentration of 25, 50, 100mg/ml and in size of 100nm at the concentration of 100mg/ml had antibacterial activity against Pseudomonas aeruginosa isolated from burn wounds. Conclusion: The results of this study showed that zinc oxide nanoparticles have inhibitory effect on Pseudomonas aeruginosa. Also, the inhibitory effect of zinc oxide nanoparticles increases with increasing nanoparticle concentration and decreasing nanoparticle size.