تاثير يك برنامه تمريني بر تعادل پويا در هنگام راه رفتن بر روي چوب موازنه در دانش‌آموزان 11 تا 13 سال

The effect of training program on 11–13 years old students’ dynamic balance while walking on a balance beam

چكيده مقدمه: هدف از اين تحقيق تاثير يك برنامه تمريني بر تعادل پويا در هنگام راه رفتن بر روي چوب موازنه در دانش‌آموزان 11 تا 13 سال بود. مواد و روش‌ها: 30 دانش‌آموز غير ورزشكار پسر به‌طور تصادفي به دو گروه 15 نفري تجربي (وزن: 34/8 ± 43/400؛ قد: 87/6 ± 20/148) و كنترل (وزن: 25/7 ± 56/425؛ قد: 28/7 ± 46/148) تقسيم شدند. گروه تجربي به مدت هشت هفته در يك برنامه تمريني (تمرينات بالانس روي دست) شركت كردند. قبل و بعد از برنامه تمريني عملكرد تعادلي آن‌ها با استفاده از راه رفتن روي چوب موازنه اندازه‌گيري و مقايسه شد. تغيير موقعيت شانه، لگن و مچ پا توسط دستگاه تجزيه و تحليل حركتي اندازه‌گيري شد. براي تجزيه تحليل آماري از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 و از روش آماري تي وابسته و مستقل در سطح معناداري 05/0 استفاده شد. يافته‌ها: در تحليل بين گروهي تفاوت‌هاي معنادار تنها در موقعيت شانه بين گروه تجربي و كنترل (02/0 = P) مشاهده شد. در تحليل درون گروهي تفاوت‌هاي معنادار تنها در موقعيت مچ پا در گروه تجربي قبل و بعد از پروتكل تمرين(04/0 = P) مشاهده شد. نتيجه‌‌گيري: به‌طور كلي نتايج نشان مي‌دهند كه تمرينات تعادلي تخصصي بالانس روي دست بيشتر سبب پيشرفت تعادل پويا در اندام فوقاني مي‌شوند. كليد واژه‌ها: تعادل پويا، تمرينات بالانس روي دست، راه رفتن

Abstract Introduction: This study aimed to study the effect of exercise protocol on 11–13 years old students’ dynamic balance while walking on balance beam. Materials and methods: 30 non-athlete male students were equally and randomly assigned to an experimental (weight: 400.4 ± 8.3; height: 148.2 ± 6.9) and a control group (weight: 425. 6 ± 7.3; height: 148.5 ± 7.3). The experimental group participated in an eight week training program (handstand training). Before and after the training protocol, the students were asked to walk on a balance beam and their balance performance were measured and compared. Changes in the position of the shoulders, hip and ankles were measured through motion analysis device. The SPSS software, version 21, was used for statistical analysis and independent and paired samples t-test were run on the data at the 0.05 level of significance. Results: In between group analysis revealed significant differences between control and experimental group only in the position of shoulder (P = 0.02). In within group analysis significant differences were observed only in the position of ankle in the experimental group before and after the exercise protocol (P = 0.04). Conclusion: Overall, findings of the study indicate handstand balance exercise improve dynamic balance in upper extremity. Key Words: Dynamic balance, Handstand, Walking