رسانه ديني؛ ظرفيت مغفول مانده

آنچه كه با سيري در تعاريف موجود از مديريت رسانه و ارتباط آن با دين منتج مي شود، نشان مي دهد سياستگذاري سارمان هاي رسانه اي بدون پارادايمي واحد در عرصه ديني موجبات دوگانگي يا چندگانگي هويتي، هدر رفت منابع، تاثير مخرب بر الگوهاي رسانه اي الهام بخش در جامعه، عقب ماندگي از معضلات ديني روز و دوري از اعتبار برخاسته از متن مورد تاييد نهادهاي مرجع ديني و سرآخر بازتاب گفتمان بي هويتي مي شود. عدم مقابله جدي با خطرات پيش روي جامعه ي ايراني در حوزه هاي اعتقادي، ضعف محتوايي برنامه ها و عدم تعامل صحيح با نهادهاي مرجع ديني به عنوان منابع اعتبار بخشي، از چالش ها و آسيب هايي است كه در عرصه ارتباط دين و رسانه در كشور مشاهده مي شود. از اينرو لزوم وجود مراكز تحقيقاتي خاص رسانه ديني، تحت نظر نهادهاي دينيِ مرجع به عنوان نهادي تعاملي بين عرصه دين و رسانه ضروري به نظر مي رسد.