اثر بخشي گروه درماني وجودي بر بهبود سلامت روان دانشجويان

The Effectiveness of Existential Group Psychotherapy on Student’s mental health

پژوهش حاضر با هدف اثربخشي روان‌درماني وجودي به شيوه گروهي بر افزايش سلامت روان دانشجويان صورت گرفت. روش پژوهش از نوع شبه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش متشكل از تمامي دانشجويان دختر و پسر دانشگاه تربيت معلم تهران بود كه از بين آن‌ها 20 نفر به‌طور داوطلبانه انتخاب و به شيوه تصادفي در گروه آزمايش (10 نفر) و گروه كنترل (10 نفر) جايگزين شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ28) استفاده گرديد. گروه آزمايش به مدت 10 جلسه 90 دقيقه‌اي در فرايند گروه درماني وجودي شركت كرد، در حالي‌كه گروه كنترل هيچ‌گونه مداخله‌اي دريافت نكرد. نتايج تحليل كواريانس نشان داد كه درمان وجودي به شيوه گروهي در افزايش سلامت روان دانشجويان موثر است (05/0P < ). پس از كنترل اثر پيش‌آزمون، تاثير درمان وجودي به شيوه گروهي بر علايم جسماني بررسي و فرضيه اول پژوهش تاييد شد (012/0 ,p < 324/7= F1,18). در مرحله بعد اثربخشي درمان وجودي به شيوه گروهي بر كاهش اضطراب و بي‌خوابي دانشجويان بررسي و فرضيه فرعي دوم پژوهش تاييد شد (01/0,p < 18/13= F1,18). سپس اثربخشي درمان وجودي بر بهبود عملكرد اجتماعي دانشجويان بررسي و فرضيه فرعي سوم پژوهش هم تاييد شد (001/0 ,p < 322/19= F1,18). و در نهايت، تاثير درمان وجودي به شيوه گروهي بر فرضيه فرعي چهارم، كاهش افسردگي دانشجويان بررسي شد و نتايج اين فرضيه را تاييد كرد (05/0 ,p < 14/11=F1,18). لذا، استفاده از اين روش گروه‌ درماني براي ارتقاي سلامت رواني دانشجويان موثر توصيه مي‌گردد. واژه‌هاي كليدي: درمان وجودي، گروه ‌درماني، سلامت رواني.

The aim of the present study was to investigate the effectiveness of existential group psychotherapy on students` mental health. The study method was quasi-experimental, carried out through pretest-posttest design with a control group. The research population were students of Tarbiyat Moallem University of Tehran the samples were 20 these students which selected through voluntary sampling method and were randomly assigned to control (10 subjects) and experimental (10 subjects) groups. General Health Questionnaire (GHQ 28) was used for data collection. The Cronbach’s alpha was 0.83. The experimental group participated in 10 group therapy sessions while the control group received no treatment. Results of analysis of covariance showed that existential group psychotherapy positively affected student’s mental health in all four dimensions of general health: somatization, anxiety and sleep, social performance and depression (p < .05). Therefore, it seems this group therapy method is useful for increasing student’s mental health. Keywords: existential group psychotherapy, general health, anxiety and sleep, social performance, depression.