كاربرد طيف‌بيني ميكرورامان در شناسايي غيرتخريبي بست‌هاي نقاشي ايراني

Micro-Raman spectroscopy for non-invasive study of Persian Binding mediums

طيف‌بينی ميكرورامان، يكی از انواع روش‌های شناسايی مواد است كه تاكنون بيشتر درباره رنگدانه‌‌های نقاشی به كار گرفته شده است. نظر به امكان استفادۀ غيرتخريبی از اين روش برای شناسايی بست نقاشی‌های تاريخی و يافتن ميزان كارآيی آن در زمينه نقاشی ايرانی، چنين روشی روی نمونه‌های بست نقاشی ايرانی به كار رفت. نمونه‌سازی برمبنای بررسی‌های انجام‌شده و فهرست موجود از مواد بست نقاشی ايرانی در مقاله پيشين نگارندگان انجام شد. در مرحله نخست، روی نمونه‌های خالص سه گروه مواد بست؛ 5 بست كربوهيدراتی، 5 بست پروتئينی و 4 بست از روغن‌های خشك‌شونده و در مرحله دوم، روی نمونه‌های ساخته‌شده از تمامی اين بست‌ها ‌همراه رنگدانۀ سرنج بررسی طيف‌بينی رامان انجام شد. برای نمونه‌های بست خالص، ناحيۀ 200 تا 1800cm-1 و برای نمونه‌های همراه با رنگدانه، ناحيۀ 2500 تا cm-1 3300 انتخاب شد. براساس تجربيات به‌دست‌آمده در اين مقاله، ناحيه 2500 تا cm-1 3300 كه رنگدانه‌ها در آن طيفی ندارند، بهترين ناحيه برای بررسی طيف رنگدانه همراه با بست است. افزون‌بر اين، طيف رامان مربوط به انزروت نيز، در پژوهش حاضر برای بار نخست ارائه شده است.

Micro-Raman spectroscopy is recently advocated to be used for the identification of organic mediums of paintings although it is mainly used for identifying artists’ pigments. The current paper presents an effort for estimating the feasibility of micro-Raman spectroscopy for identifying Persian binding mediums used in historical paintings. To do so, samples were prepared in two main groups based on previous studies and the most popular Persian binding mediums; i.e., pure binding mediums and binding mediums mixed with red lead. Pure samples were themselves divided in three groups of carbohydrates, proteins and drying oils and were studied in 800-1800 cm-1 and 2500-3300 cm-1 regions. Results showed that micro-Raman spectroscopy can be more efficient in 2500-3500 cm-1 zone as most of pigments exhibit no Raman signal in this region. Moreover, the Raman spectrum of sarcocolla gum is provided in this article for the first time. This paper strongly suggests micro-Raman spectroscopy for identifying binding mediums used in Persian paintings.