تحليل تاثير توقف نماد معاملاتي، بر كيفيت بورس اوراق بهادار تهران

پژوهشگران درباره اين كه توقف معاملات سهام، چه آثاري بر كيفيت بورس دارد، نظريات متفاوتي دارند. در پژوهش‌هايي كه تا كنون انجام شده، آثار مثبت يا منفيِ توقف نماد يك سهم، به طور قطعي به اثبات نرسيده است. هدف اين پژوهش، بررسي تاثير توقف نماد معاملاتي، بر كيفيت بورس اوراق بهادار تهران است، كه طي يك دوره زماني از 1386 تا 1390، مورد بررسي قرار گرفته است. بدين منظور براي سنجش كيفيت بورس اوراق بهادار، سه متغير: فعاليت معامله، نقدينگي و نوسان قيمت سهام، در نظر گرفته مي شود. لازم به ذكر است منظور از توقف در اين پژوهش، توقف به دليل مجمع عادي ساليانه است. در اين پژوهش براي بررسي فرضيه ها، از نرم افزارهاي آماري استفاده شده است. از آنجا كه طبق آزمون «كولموگرف اسميرنف»، مولفه هاي كيفيت نرمال نبودند از روش هاي ناپارامتريك(آزمون ويلكاكسون) استفاده شده است. نتايج آماري به دست آمده نشان مي دهد كه به طور كلي توقف نماد معاملاتي، فعاليت معامله را كاهش و نقدينگي را افزايش مي دهد ولي تاثير معني داري بر نوسان قيمت ندارد.