ارتباط سطح شادماني در بارداري با رفتارهاي مقابله اي با درد زايمان

The Relationship between Happiness during Pregnancy and Labor Pain Coping Behaviors

مقدمه: شادماني يكي از معيارهاي سلامت روان و يكي از شش هيجان اساسي انسان است. زايمان به عنوان يك تجربه منحصر به فرد، نياز به توانايي زن باردار براي مقابله با دردهاي زايماني دارد. شادماني مي تواند به فرد اين توانايي بالقوه را بدهد كه روشهاي مقابله ماهرانه تري داشته باشد اما در مورد ارتباط اين دو، شواهد ثبت شده اي وجود ندارد. هدف: تعيين ارتباط سطح شادماني در بارداري با رفتارهاي مقابله اي با درد زايمان روش: در اين مطالعه همبستگي، 80 زن باردار كم خطر 36 تا 40 هفته كه جهت مراقبتهاي بارداري به بيمارستان ام البنين مراجعه مي كردند به روش آسان انتخاب و پرسشنامه هاي اطلاعات دموگرافيك و شادماني آكسفورد تكميل شدند. نمونه ها تا شروع زايمان حقيقي پيگيري شده، سپس توسط كمك پژوهشگر از اتساع 5-3 سانتي متر تا زايمان، پرسشنامه مشاهده اي رفتار مقابله اي با درد زايمان، طي انقباضات رحمي و هر نيم ساعت يكبار تكميل شد. سپس داده ها توسط نرم افزار spss16، تجزيه و تحليل و از ضريب همبستگي اسپيرمن و پيرسون و آزمونهاي كراسكال واليس، من ويتني و آناليز واريانس استفاده گرديد. يافته ها: بر اساس نتايج، فراواني شادماني سطح پايين 3/11%، متوسط 5/72% و شادماني بالا 2/16% بود. همچنين3/16% رفتارهاي مقابله اي نامطلوب،50? افراد رفتارهاي قابل قبول و 7/33% رفتارهاي مطلوب نسبت به درد زايمان داشتند. آزمون همبستگي اسپرمن نشان داد سطح شادماني با ميانگين رفتار هاي مقابله اي ارتباط معني دار دارد (000/0= p و 444/0= r)؛ به اين معني كه هر چه سطح شادماني در بارداري بيشتر باشد، رفتارهاي مقابله اي با درد زايمان مطلوبتر و نمرات آن بالاتر مي رود. نتيجه گيري: رفتار زايو در مقابله با درد زايمان، نشان دهنده ويژگيهايي مانند سطح هيجاني وي بوده و بايد در اداره باليني زايو علاوه بر علايم فيزيولوزيك و آزمايشات كلينيكي، دو مقوله فوق نيز گنجانده شود.

Background: Happiness is accounted for one of the psychological health criteria, and is considered as one of the six fundamental emotions- in human beings. Labor pain is also considered as one of the exclusive experiences, which demands pregnant women’s ability to cope with it. Happiness may give this potential ability to the pregnant women to apply skillful coping methods to tolerate the labor pain, but there is no registered evidence about this relationship. Aim: To determine the relationship between happiness during pregnancy and labor pain coping behaviors. Method: In this correlational study 80 low risk pregnant women, in the 36 – 40 weeks of pregnancy, who have referred to Omolbanin Hospital for prenatal care were selected using convenience sampling. Demographic information and the level of happiness were measured during pregnancy using Oxford Happiness Questionnaire. Labor pain coping behaviors were measured during contractions, and each half an hour from the dilatation of 3–5 cm till delivery using Labor Pain Coping Behaviors Observation Form. Data were analyzed with SPSS version 16 using Kruskal-Wallis, One- way ANOVA, Mann-Whitney tests and Spearman and Pearson correlation coefficients. Results: The frequency of low, medium and high level of happiness was 11.3%, 72.5%, and 16.2% respectively. Also, 16.3% of the pregnant women showed unfavorable, 50% acceptable, and 33.7% favorable labor pain coping behaviors. The results of Spearman’s correlation test revealed that there was a significant relationship between pregnancy happiness and the mean score of labor pain coping behaviors, (p = 0.000, and r = 0.444), i.e. higher levels of happiness during pregnancyis associated with more favorable labor pain coping behaviors. Conclusion: The parturientʹs behavior during labor indicates her level of emotion. So in parturient’s clinical management, in addition to physiological signs and clinical examinations these two issues should be considered as well.