ارزيابي مشكلات پريودنتال مولردوم ماگزيلاري پس از برداشتن پيوند استخوان از ناحيه توبروزيته

Evaluation of Maxillary Second Molar Periodontal Problems after Tuberosity Bone Graft Harvesting

مقدمه: یكی از بهترین روش‏ها برای بازسازی نواقص استخوانی در ناحیه دهان و دندان بیماران، استفاده از پیوند اتوژن است كه هنوز به عنوان استاندارد طلایی جهت آگمنتاسیون نواحی دچار كمبود استخوان، در نظر گرفته می‏شود. مناطق داخل دهانی متعددی برای برداشت این گرفت استخوانی وجود دارد كه توبروزیته ماگزیلا به دلیل دسترسی راحت‏تر و عوارض جراحی كمتر، محل مناسبی جهت برداشت مقادیر محدود استخوان می‏باشد. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی مشكلات پریودنتال مولر دوم ماگزیلاری پس از برداشتن پیوند استخوان از ناحیه توبروزیته بود. مواد و روش‏ها: ۱۵ بیمار مراجعه كننده به بخش جراحی و ایمپلنت دانشكده دندانپزشكی مشهد، با محدوده سنی ۲۰ تا ۴۰ سال، پس از بررسی شرایط ورود و خروج، وارد مطالعه شدند. برای هر بیمار شاخص‏های عمق پاكت، از دست دادن چسبندگی لثه، شاخص پلاك، شاخص لثه و خونریزی بعد از پروب كردن، در سه ناحیه شامل میددیستال، دیستوباكال و دیستولینگوال از هر دندان، در دو زمان قبل و ۶ ماه بعد از جراحی، اندازه گیری و ثبت شدند. در تحلیل داده ها از آزمون t زوجی، ویلكاكسون و مك نمار استفاده شد (05/0α=). یافته‏ها: میانگین عمق پاكت در دیستال مولر دوم ماگزیلا، در دوز مان قبل و ۶ ماه بعد از عمل، به میزان ۱۵/۴% كاهش یافته بود كه این میزان كاهش، معنی‏دار بوده است (002/0P=). سه شاخص پلاك (002/0P=)، از دست دادن چسبندگی لثه 025/0=P و شاخص لثه ۰77/۰=P به صورت رتبه ای ارزیابی شدند كه هر سه با گذشت زمان كاهش یافته بود. میزان خونریزی مشاهده شده در ۶ ماه پس از جراحی ۴/٢۱% كاهش داشت اما این میزان كاهش معنی‏دار نبود (۲۵۰/۰P=). نتیجه گیری: برداشتن گرفت استخوانی از ناحیه توبروزیته، منجر به ایجاد مشكلات پریودنتال برای مولر دوم ماگزیلاری مجاور این ناحیه، نخواهد شد و استخوان ساپورت كننده در دیستال آن، چنانچه در طی جراحی دچار صدمه شده باشد، دوباره بازسازی شده به طوری كه عمق پاكت و عرض بیولوژیك نرمالی خواهیم داشت.

Introduction: One of the best methods for reconstruction of bone defects in the area of dental patients is using autogenously bone grafts that is considered the gold standard for bone defect augmentation. Different intraoral donor sites to harvest the bone graft are available and the maxillary tuberosity due to its convenient surgical access and fewer complications is a perfect place for taking a limited amount of bone. The aim of this study was to evaluate maxillary second molar periodontal problems after tuberosity bone graft harvesting. Materials & Methods: 15 patients admitted to the Department of Oral and Maxillofacial surgery at Mashhad Dental School with ages ranging from 20 to 40 years, were studied. For each patient, pocket depth index, gingival attachment loss index, plaque index, gingival index and bleeding on probing at four areas including middistal, disto buccal, disto lingual of each tooth, both before and 6 months after surgery were measured and recorded. Paired t test and Wilcoxon and Mc Nemar tests were used for data analysis (α=0.05). Results: The data showed that the mean pocket depth of distal of maxillary second molar, both before and 6 months after surgery, showed a rate of 15.4% reduction which was significant (P=0.002). Plaque index, gingival attachment loss index and gingival index were ordinal evaluated as and all three had declined significantly over time (P-value=0.002, 0.025 and 0.077 respectively. Bleeding rate observed at 6 months after surgery showed a 21.4% decrease which was not significant (P=0.250). Conclusion: The removal of bone from the maxillary tuberosity, will not cause any periodontal problems for second molar maxillary and if the supporting bone distal to it is damaged during surgery, would be restored so that there will be a normal biologic width and pocket depth.