ولايت فقيه در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران قبل و بعد از بازنگري

Welayate-faqih in Islamic Republic of Iran’s Constitution Prior and Subsequent to Revision

با پيروزي انقلاب اسلامي، نظام سياسي برآمده از آن در قانون اساسي بر اصل مترقي ولايت فقيه بنا شد. ولي به‌دليل تحولات و شرايط پيش‌آمده در فاصله‌ سال‌هاي 68 ـ 1358، در بازنگري قانون اساسي، در موارد مربوط به ولايت فقيه نظير «شرايط و ويژگي‌ها، اختيارات و وظايف، كيفيت تعيين و گزينش و بركناري و كناره‌گيري» تغييراتي داده شد. نويسنده با تطبيق و مقايسه موارد مذكور در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران قبل و بعد از بازنگري، نتيجه گرفته كه اصلاحات صورت گرفته در موضوع ولايت فقيه، مبتني بر شرايط عيني‌ جامعه و امري ضروري و اجتناب‌ناپذير بوده است.

Following the victory of Islamic revolution, political system emerging out of it was based on Welayate-faqih in constitution. While revising the constitution, however, due to changes and conditions from 1979 to 1989, some points about Welayate-faqih such as his qualifications and characteristics, duties and authority, selection, ousting and resignation process were edited. Comparing the mentioned items in Islamic republic of Iran’s constitution prior and subsequent to the revision, the author concludes that the revisions made in welayate-faqih were necessary and inevitable due to the objective conditions in the society.