بررسي جايگاه طبيعت در مدرنيته و چالش هاي رودررو با تاكيد بر شهرهاي ايران

Environment Postion in Modernity and Its Countenance Challenges with Emphasis on Iran Cities

اين مقاله به بررسي جايگاه طبيعت در نظام مدرن و چالش هاي رودروي آن مي پردازد. اگر در گذشته، انسان و طبيعت با برقراري رابطه متقابل روح واحد داشتند و در طي قرون متمادي مي-توانستند به طور مسالمت آميز به حيات خود ادامه دهند در دوره معاصر اين ارتباط با كشف عقل جديد يك سويه شده و با ابژه تلقي شدن طبيعت، نگرش بدان بر اساس ميزان بهره وري و منافع اقتصادي صورت مي گيرد. برايند اين نگرش همچنان كه تجارب موجود نشان مي دهد آسيب پذيري منابع طبيعي و تهديد جدي محيط زيست بوده است. طبيعي است كه با اين روند، سلسله مراتب چرخه حيات و بافت هاي زنده و غيرزنده در معرض خطر جدي قرار مي گيرند. براستي معما يا راز و رمز اين مساله در چيست؛ از چه عواملي متاثر است؛ چرا با وجود افزايش آگاهي بشر از پيامدهاي تخريب محيط زيست، او بيش از هر وقت ديگر حريصانه به تخريب آن مي پردازد؛ بين تفكر عقلاني و تخريب محيط زيست چه رابطه اي وجود دارد؛ آيا در نهايت با تفكر منطقي مي توان با اين بحران مقابله نمود؟ مقاله حاضر با استفاده از منابع موجود درصدد بررسي تحليلي اين سوالات با تاكيد بر شهرهاي ايران مي باشد.

This paper is dealing with environmental position in modernity and its countenance challenges. Beacause in past ages human and nature had deep relationship. They were considered as a unified subject. They could keep on their lives peacefully in passin of time but with recent advantages in many aspects, this realationship has been one sided. By considering nature as an object for benefit, humans just use it for economic beneficiary. Experiences show that the outcomes of this type of observation are threatening the nature and damage it. It is common that this situation threatens life cycle and live and dead creatures. Indeed why this situation has been created, reasons of which are offered in it. What is the realationship between intelectual thought and destroying the environment? Although nowadays human knows a lot about consequences of destroying nature but he keeps on destroying it voraciously.