تاثير جهاني شدن سرمايه بر جنگ نرم عليه جمهوري اسلامي ايران

The Impact of Globalization of the Capital on the Soft War against the Islamic Republic of Iran

اين پژوهش، با استفاده از مكتب ايتاليايي روابط بين‌الملل (نظريه نيوگرامشين)، جهاني‌شدن سرمايه و كاركرد فرهنگي سرمايه را بررسي و با استفاده از مفهوم هژموني و عناصر مفهومي مرتبط با آن، مانند طبقه سرمايه‌دار فراملي، بلوك تاريخي، جامعه مدني جهاني، كارگزاران انتقال فرهنگي و بين‌المللي شدن دولت، مفهوم جنگ نرم بر ضد جمهوري اسلامي ايران را تبيين مي‌كند. پرسش اصلي اين مقاله اين است كه مباني و ابزارهاي جنگ نرم بر ضد جمهوري اسلامي ايران بر چه اصول و شيوه‌هايي پايه‌ريزي شده‌اند؟ فرضيه اصلي اين است كه جهاني‌شدن سرمايه با به‌كارگيري ابزارهاي رسانه‌اي و فرهنگي و تاثير بر آنها در راستاي زوال فرهنگ‌هاي غيرموافق با ليبرال دموكراسي، مباني فرهنگي جمهوري اسلامي ايران را به منظور ايجاد حلقه‌هاي تهديد نرم تحت تاثير قرار مي‌دهد.

Applying the Italian school of international relation (the theory of neo Gramscian, the current research studies the globalization and cultural function of the capital. Using the concept of hegemony and related conceptual elements such as supra national capitalist class, historical bloc, global civil society, the agents in conveyance of culture and internationalization of the government, this paper also clarifies the concept of soft war against the Islamic republic of Iran. The main question of this paper is on what grounds and principles have the bases and tools of the soft war against the Islamic republic of Iran founded? The main hypothesis is that the globalization of the capital with the use of and the impact on media and cultural tools to eradicate cultures noncompliant with liberal-democracy influences cultural foundations of Islamic republic of Iran in order to create new cycles of soft threats.