بررسي رابطه سرمايه فكري و اجتماعي با عملكرد سازماني از نظر مديران وكاركنان

Improve Organizational Performance Based on both Intellectual and Social Capital Approach

نقش و عملكرد نظام بانكي كشور به عنوان يكي از مهم ترين بخش هاي اقتصادي جامعه در ارتباط با ارايه خدمات به مردم و مشتريان، مشاركت فعال افراد سازمان، جذب و هدايت منابع مالي در توسعه اجتماعي و اقتصادي كشور بر كسي پوشيده نيست. ازسوي ديگر در دنياي رقابتي ‌‌امروز، سازمان ها در هر محيطي كه فعاليت نمايند، دايماً نيازمند بهبود عملكرد بوده و بايد تمام تلاش خود را جهت دستيابي به تعالي عملكرد به كارگيرند. يكي از روش هاي بـررسـي بـهبـود دركيفيت عملكردي سـازمـان، بـررسي عوامل تاثيرگـذار در آن است كه ايـن امـرموجب اهميت سرمايه فكري(IC)1 شده است. بنابراين سرمايه فكري شامل تمامي منابع دانش محوري است كه براي سازمان ارزش توليد مي كند ولي در صورت هاي مالي سازمان وارد نمي شوند. به علاوه هر سازماني علاوه بر داشتن ارتباطات درون سازماني، داراي نوعي رابطه با محيط پيراموني و بيرون از سازمان است. اين رابطه كه از نوع رابطه تاثيرگذار و تاثيرپذير است مي تواند به نحوي به عنوان سرمايه اجتماعي (SC)2 آن سازمان قلمداد كرد. بنابراين سرمايه فكري و اجتماعي داراي قابليت ها و دارايي هاي مهم سازماني هستند كه مي توانند به سازمان ها در خلق و تسهيم دانش در بهبود عملكرد سازمان كمك بسيار كنند. از اين رو هدف اين مقاله با توجه به اهميت تاثيرگذاري سرمايه فكري و سرمايه اجتماعي در بهبود عملكرد سازمان ها، تلاش شده است تا الگويي مناسب از دو رويكرد فكري با ابعاد (انساني، ساختاري و رابطه اي) و اجتماعي با ابعاد (ساختاري، شناختي و رابطه اي) در بهبود عملكرد بانك توسعه صادرات ايران ارايه گردد. روش تحقيق توصيفي و تحليلي و جامعه آماري اين تحقيق نيز مديران، كارشناسان و كليه كاركنان صف و ستاد سازمان مورد مطالعه بودند. نتايج حاصل از اين تحقيق با استفاده از آزمون فريدمن و ويلكاكسون نشان مي دهد كه به ترتيب بعد ارتباطي و انساني (سرمايه فكري) و بعد ارتباطي و شناختي (سرمايه اجتماعي) بيشترين اثرات را برعملكرد داشته است.