ارزيابي توان بوم شناسي به منظور استقرار كاربري مرتعداري با تصميم گيري چندمعياره (مطالعه موردي:حوضه آبخيز دلي باغ ملك خوزستان)

اين پژوهش به منظور تعيين كاربري بهينه و مديريت صحيح محيط زيست، در حوضه آبخيز دلي باغ ملك واقع در استان خوزستان، به مطالعه قابليت هاي حوضه آبخيز جهت كاربري مرتعداري با استفاده از روش تصميم گيري چند معياره پرداخته شد. بدين منظور ابتدا، اقدام به شناسايي منابع بوم شناختي پايدار و ناپايدار موجود در حوضه گرديد. معيارهاي مورد نياز جهت كاربري مرتعداري با استفاده از تكنيك دلفي بدست آمد. 23 عامل بعنوان فاكتورهاي تاثيرگذار در ارزيابي توان حوضه مورد مطالعه تعيين گرديد، كه به روش فرآيند تحليل سلسله مراتبي (AHP) وزن دهي شد. جهت تلفيق لايه هاي اطلاعاتي در محيط ArcGIS9.3 از شيوه تركيب خطي وزن دار (WLC) استفاده گرديد. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه از 6591/2 هكتار كل حوضه ، 3114.12 هكتار (47/24 درصد) داراي توان N1 و N2 ، 1865.88 هكتار(28/30 درصد) با توان S3،1059.98 هكتار(16/08 درصد) با تناسب S2 و 508.43 هكتار (7/71 درصد) با توان S1 براي مرتعداري مناسب مي باشد. همچنين نتايج حاصل بيان گر اين مطلب است كه زيرحوضه هاي نزديك به نقاط روستايي، راه هاي دسترسي و تردد دام از قابليت كمتري جهت توسعه مراتع برخوردار است.