سير تحولي تصميم گيري پرخطر در نمونه اي از كودكان ايراني

The evolution of Risky Decision Making in a Sample of Iranian Children

مقدمه و اهداف شناسايي سير تحولي تصميم گيري پرخطر در كودكان مي تواند سنين مناسب را براي پيشگيري و مداخله تعيين نمايد. هدف اين مطالعه تعيين سير تحولي تصميم گيري پرخطر در كودكان ايراني است. مواد و روش ها در مطالعه مقطعي حاضر، 240 دانش آموز دبستاني در مقاطع مختلف تحصيلي (اول تا ششم ابتدايي) به روش نمونه گيري تصادفي طبقه بندي شده در 4 منظقه تهران در مطالعه شركت داده شدند. آزمون عصب شناختي خطرپذيري بادكنكي براي سنجش تصميم گيري مخاطره آميز مورد استفاده قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس يك راهه و آزمون تعقيبي توكي تحليل گرديد. يافته ها يافته هاي به دست آمده نشان داد ميان مقاطع مختلف تحصيلي (اول تا ششم ابتدايي) تفاوت معناداري از لحاظ تصميم گيري پرخطر وجود دارد (01/0P < ). نتايج حاكي از اين بود كه با افزايش سن كودكان ميزان تصميم گيري پر خطر نيز به طور مثبت و معناداري افزايش مي يابد. به اين صورت كه در مقايسه گروه هاي مختلف سني، كودكان مقطع ششم ابتدايي به طور معناداري ميزان بالاتري از تصميم گيري پرخطر را نسبت به گروه هاي سني پايين تر، نشان دادند. نتيجه گيري نتايج مطالعه حاضر رشد اين نوع از تصميم گيري را در اين گروه سني نشان مي دهد كه به تبع آن نقش سازمان آموزش و پرورش و خدمات مشاوره مدرسه اي در پيشگيري از رشد اين سبك تصميم گيري با ارايه برنامه هاي آموزشي و خدمات روان شناختي به مدارس ضروري به نظر مي رسد.

Background and Aim: Identification of risky decision making trajectory can be used for determination of proper ages for prevention and intervention. The aim of this study is determination of developmental trajectory of risky decision making in Iranian Children. Materials and Methods: In present cross sectional study, Two hundred forty students of elementary school with classified random sampling participated in four region of Tehran. Neurocognitive Test of Balloon Analogue Risk Taking Task was used for evaluation of risky decision making. One way ANOVA and Tukey Post Hoc tests were used for analysis of data. Results: Findings show that risk taking is significantly different in different grade (from first to sixth grade) of elementary school so that students with higher grades were more risk taker (P < 0.01). Post Hoc analysis revealed that this difference is related to sixth grade. Conclusion: The results of present study indicate the growth of this type of decision-making in this age group that consequently, the role of education and school counseling services concerned with prevent from the growth of this style of decision-making by providing educational and psychological services in schools seems necessary.