بررسي اثرات آنتي‌اكسيداني عصاره چاي سبز در برابر سميّت كبدي ايزونيازيد در موش صحرايي

Antioxidant activity of Green tea extract against Isoniazid induced hepatotoxicity in the rats

بيماري سلّ هم چنان به عنوان يك مسيله بهداشت عمومي در سراسر جهان مطرح است. ايزونيازيد كه به عنوان يك آنتي بيوتيك به طور معمول براي درمان بيماري سلّ مورد استفاده قرار مي گيرد، يك عامل توكسيك قوي براي كبد به شمار مي رود. هدف از اين مطالعه، ارزيابي اثرات آنتي اكسيداني عصاره چاي سبز در مقابل سميّت كبدي ايزونيازيد در موش صحرايي مي باشد. موش هاي صحرايي نر ويستار به طور تصادفي در موش‌ها به‌طور تصادفي به 4 گروه 10 سري شامل: 1-گروه شاهد سالم 2- گروه سالم تيمار با عصاره 3-گروه داروي سمي و 4- گروه تيمار با عصاره و داروي سمي تقسيم شدند. از زمان شروع آزمايش تا پايان 8 هفته در گروه هاي 2 و 4 از محلول عصاره 5/1% براي نوشيدن استفاده شد. در اواسط دوره آزمايش (هفته هاي چهارم و پنجم آزمايش) به گروه هاي 3 و 4 داروي ايزونيازيد روزانه و به ميزان mg/kg50 به صورت داخل صفاقي تزريق گرديد. در پايان دوره آزمايش، ماحصل پراكسيداسيون ليپيدي (مالون دي آلدييد)، فعاليت سوپراكسيد دسموتاز، كاتالاز، گلوتاتيون پراكسيداز و گلوتاتيون ردوكتاز جهت ارزيابي استرس اكسيداتيو در هموژنات بافت كبد مورد سنجش قرار گرفت. گروه-ها توسط آزمون آماري‏ آناليز واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي توكي با هم مقايسه گرديدند. سطح معني داري 05/0p < در نظر گرفته شد. عصاره چاي سبز به طور معني داري ميزان پراكسيداسيون ليپيدي را كاهش و سطوح آنتي اكسيدان ها را در موش هاي تيمار شده با ايزونيازيد افزايش داد. بررسي حاضر نشان داد كه اثرات محافظتي عصاره چاي سبز در آسيب اكسيداتيو كبدي ناشي از ايزونيازيد، ممكن است با خواص آنتي‌اكسيداني و زدايندگي راديكال‌ آزاد آن مرتبط باشد.

Tuberculosis continues to be a common health problem worldwide. Isoniazid, an antibiotic used routinely for tuberculosis chemotherapy is documented to be a potent hepatotoxicant. The aim of the present study was to assess the antioxidant activity of Green tea extract (GTE) against Isoniazid induced hepatotoxicity in the rats. Male Wistar rats were randomly assigned into 4 groups of 10 animals each including 1- normal healthy control rats, 2- healthy rats receiving (GTE) 3- toxicant control, and 4- toxicant drug+ GTE treatment group. In groups 2 and 4 GTE (1.5%, w/v) was given as only source of drinking for 8 weeks. In the midst stage of experiment (4th and 5th weeks), Isonizid (50 mg/kg b.w./day, i.p.) was administrated for groups 3 and 4 for a period of 2 weeks. At the end of experiment, product of lipid peroxidation (MDA), activities of superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT), glutathione peroxidase (GPX) and glutathione reductase (GR) were assayed in liver homogenates to evaluate antioxidant activity. Significant differences among the groups were determined by one-way analysis of variance followed by Tukey post-test. Statistical significance was considered at p < 0.05. In Isoniazid-treated rats, GTE (1.5%, w/v) significantly decreased the lipid peroxidation and elevated the levels of antioxidant enzymes. This study showed that the hepatoprotective effect of GTE in Isoniazd-induced oxidative damage may be related to its antioxidant and free radical scavenging activity.