بررسي تاثير آلودگي هوا روي تغييرات سطح هموگلوبين (HbA1C) A1Cدر بيماران ديابتي در شهر تهران

Survey of Air Pollution Effect on Variation of Glycosylated Hemoglobin A1C (HbA1C) level in Diabetic Patients in Tehran

زمينه و هدف: آلودگی هوا و اثرات آن روی سلامت افراد از نگرانی های اصلی تصميم گيرندگان مراكز بهداشتی ـ درمانی محسوب می شود. در اين مطالعه اثر آلودگی هوا روی تغيير سطح هموگلوبين گليكوليزه شده (HbA1C) در بيماران ديابتی مورد بررسی قرار گرفت كه پژوهش منحصر به فرد در ايران و خاورميانه به شمار می رود. روش بررسی: مطالعه روی 330 نفر از بيماران ديابت مراجعه كننده به 3 كلينيك غدد در شهر تهران به مدت 2 ماه انجام گرفت. پرسش‌­نامه در دو بخش دموگرافيك و مرتبط با ديابت تهيه گرديد. سطح HbA1C بيماران در بازه زمانی آذر ماه و دی ماه در سال 1389 و نيز همان بازه زمانی در سال 1388 جهت مقايسه بررسی شده است. تجزيه و تحليل آماری توصيفی و paired t-test توسط نرم افزار آماری SPSS18 انجام شد. يافته‌­ها: بيماران بررسی شده در دو گروه بودند. گروه اول 108 نفر بيمار ديابت مليتوس نوع I يا وابسته به انسولين (7/53% زن و 3/ 64% مرد)، ميانگين سن آنها 22/17، با انحراف معيار57/11بوده است. گروه دوم 222 نفر بيمار ديابت مليتوس نوع II يا غيروابسته به انسولين (6/58% زن و 4/14% مرد)، ميانگين سن آنها91/53، با انحراف معيار12/12بوده است. ميانگين HbA1C در گروه اول از mg/100mL 71/7 به 75/7 در طی پژوهش افزايش يافت كه اختلاف آماری معنی دار را نشان نداد (828/0=P). ميانگين HbA1C در گروه دوم از mg/100mL 06/7 به 08/7 در طی پژوهش افزايش يافت كه اختلاف آماری معنی دار را نشان نداد (798/0=P). نتيجه­‌گيری: بر اساس نتايج حاصل از اين پژوهش می توان چنين استدلال نمود كه آلودگی هوا سطح HbA1C را در بيماران ديابتی به مقدارمعنی‌داری تغيير نمی دهد.

Background and Objectives: Air pollution and its effects on human health had become a major concern of many healthcare centers decision makers. In this study, air pollution effect on variation of Glycosylated Hemoglobin A1C (HbA1C) level in diabetic patients was evaluated, which is a unique study in Iran and Middle East region. Materials and Methods: During November-January 2010-11, Tehran, capital of Iran, was exposed with high levels of air pollution. A retrospective cohort study was carried out on 330 patients diagnosed with diabetes mellitus for at least 12 months referring to 3 endocrinal care clinics. A questionnaire in two demographic and diabetic related sections was prepared. The patientsʹ HbA1C level recorded on November-January 2009-10 was compared with November-January 2010-11. Descriptive analysis and paired t-test were carried out using SPSS 18 software. Results: The patients investigated were divided into two groups. The first group was composed of 108 patients (53.7% female and 46.3% male) with diabetes mellitus type I (Insulin Dependent), age mean of 17.22, and SD of 11.57. The second group was composed of 222 patients (58.6% female and 41.4% male) with diabetes mellitus type II (Noninsulin Dependent), age mean of 53.91, and SD of 12.12. The change of HbAIC level in both groups wa not statistically significant; in first group, HbA1C level increased from 7.71 to 7.75 mg / 100 ml (P =0.828) and in second group, it increased from 7.06 to 7.08 mg / 100 ml (P = 0.798). Conclusion: According to the results obtained, it can be concluded that relation of air pollution and HbA1C mean variation in diabetic patients was insignificant.