بررسي تطبيقي مشتركات در اسلام و يهود از منظر عدالت -

يكي از مهم ترين و كهن ترين مباحث و دغدغه ها و آرمانهاي بشر و اديان الهي عدالت است. بشر امروز تشنه عدالت است. «عدالت» از معدود واژگاني است كه در اذهان همه نسل‏ها و انديشمندان عالم از آدم تاكنون، در همه زمان‏ها معرفت بخش خيل عظيمي از آرمان‏ها و اهداف آدمي بوده است. برقراري عدالت در جامعه، شامل امنيت و رفاه اساسي در كنار رشد اقتصادي جامعه و تامين زمينه‌هاي رشد معنوي براي آحاد شهروندان، وظيفه‌ كليدي دولت مي باشد، هرچند بحث عدالت، در جامعه ما از جمله بحث هاي رايج است، اما ‌تاكنون بر مفهوم روشن و اصول عدالت در اديان به صورت تطبيقي، كمتر تحقيق صورت گرفته است. اديان الهي مانند اعضاي يك بدن مي باشند كه سلامتي و شادابي اين بدن، در گرو عملكرد درست تك تك اعضا مي باشد و اين جز با ارتباط مداوم اديان و مذاهب ميسر نخواهد شد. بدون در نظر گرفتن اصل عدالت، راه رشد و تكامل ميان اعضا و در نتيجه استمرار و بقاي اديان دچار مشكل مي‏شود. موقعيت كنوني و مناسبات فردي و اجتماعي، فرهنگي و سياسي جامعه بشري، ضرورت گفتگوي صريح تر و روشنتري در باره «عدالت» و «عدالت خواهي» ايجاب كرده است.